از چند روز به این سو ، لعاب برگه های اجتماعی از ملالی یوسف زی ، زن پشتون تبار که «جایزه صلح نوبل »دارد ، پر شده است. ملالی زن پاکستانی ست ودر مراسم «اسکاد »با زیور های« ملکه ثریا» هم سَر شاه سابق افغانستان،

حاضر شده است.

ملالی یوسف زی ، در مراسم زیور های ملکه ثریا ، به تن داشت ازین رو ، موضوع او در افغانستان بحث برانگیز وجدی واقع شد.

تعدادی از نویسنده های افغانستانی، کُنش او را ستوده ونگاشته بودند :«ملالی یوسف زی، بااین کنش نیک به اهل جهان شناس داد ملکه ثریا از پیش تازان "نهضت زن" واز مدافعین حقوق زن" در افغانستان بوده است ." طوری که "جریده زن" را منتشر کرد، از سختی وتنگی های سنتی ، اجتماعی وعرفی سخن گفت وعلیه "حجاب اجباری "شورید ولب شوراند ...» به این مناسبت ها، این گروه، کار ملالی یوسف زی را بِه تر شمرده

و در پَی به پخش چه گونگی رفتن او به مراسم پیش قدم شدند .

گروه دوم یا دیگر ، علیه ملالی یوسف زی ، نبشتند وبپا شدند . کار اورا کژی دانسته وافزودند :«ملالی، مثل حکومت پاکستان ،دشمن ماست، ودر حقیقت به دستور حکومت پاکستان زیورات ملکه ثریا را باخود پیچیده است...» . این طیف مدعی شدند که ملالی با این عملش ، خیانت به مردم افغانستان کرده وهتک ناموس نموده است ، زیرا زیورات از زن افغانستانی ست ومربوط این بزم می شود ، هیچ گونه تعلق ی به ملالی یوسف زی و پاکستان ندارد . به باور من نگاه هر دو جانب مورد ستایش است، هر نگاه از زاویه ی مطرح شده و کمی وپُری خود را دارد .

اما، سُفت تر این که ، هرچه کند وکاوی نمودم سراغ نشد چه گونه وچرا این زیورات به «نیویارک »برده شد ودست که درین کنش دخیل بوده است.

در میان واکنش دهنده گان این معضل، نویسه ی نجیب روشن، نویسنده و مسول سابق تلویزیون ملی ، نزدیک به حقیقت وهُده ست .اقای روشن نبشته است :« به اساس گفته ها وشنیده ها، قسیم فهیم ،بازوی نزدیک احمدشاه مسعود ، در زمانه جنگ های تنظیمی زیورات را از "موزیم ملی" به غارت برده بود وبعد در بازار جهانی به فروش رساند.»

این گفته بی فاصله نزدیک به حقیقت ست ، چون که عصر پاتک بازی وجنگ های ویران گر تنظیمی ،چه هایی که تصور نمی شد ،شد. تنظیمی ها دست به هرنوع کنش فجیع می زدند :ترور های پنهانی، کشتار های زیر پرده ای ،تبه کاری وچور وچپاول به اصل بودن شان تبدیل شده بود .

هفته پیش در دانش گاه کابل استاد" قانون مدنی" ما که در زمانه جنگ های تنظیمی دانشجوی این دانش گاه بوده ست ، روایتی جان سوزی از خواب گاه دانش گاه کابل وتنظیمی ها نمود . او گفت :« ما در خواب گاه دانش گاه بودیم ، در رخصت ی های بین سال رفتیم به خانه های خود ، وقتی دوباره آمدیم خواب گاه دروازه نداشت . خواب گاه دانش گاه بخش پسرانه اش 260 اتاق داشت ، تنظیمی های در وازه را کَنده وبرده بودند ...»

در سرزمین که دانش گاهش خراب می شود ،هر چیز ممکن ست، ممکن ست فهیم زیورات را فروخته باشد .

شیون شرق

اسالی: عثمان نجیب