اسرائیل به خوبی می داند که اقتصاد آمریکا رو به فروپاشی است؛ بنابراین، برای اسرائیل حیاتی است که اگر می خواهد قدرت خود را در خاورمیانه نگه دارد، باید برای منابع فراوان طبیعی بلندی های جولان در آنجا باقی بماند. ادعای بی پروای نتانیاهو منجر به وحدت اعراب در اعلام برگرداندن بلندی های جولان به سوریه و غیرقانونی دانستن اشغال اسرائیل به عنوان طرحی صهیونیستی جهت گسترش قلمروش در سراسر منطقه شد. اسرائیل می داند که چه گونه همسایگان خود را تحریک کند؛ موشه دایان به روشنی کرد که چه گونه جنگ شش روزه شروع شد. زمان برای امپریالیسم آمریکا کوتاه است و اسرائیل این را می داند. اسرائیل جنگ دیگری می خواهد تا موقعیت خود را در خاور میانه تحکیم کند، حتی اگر به قیمت استفاده از سلاح های هسته ای باشد. باید امیدوار بود که رهبری اسرائیل به دست دیوانه ای نیفتد که مایل به کاربرد سلاح های هسته ای علیه مخالفان خود است. اگر نگاهی به تاریخ و تمام رهبران اسرائیل از سال ۱۹۴۸ بیاندازیم، می بینیم که تمام آن ها، از جمله خود نتانیاهو متعصب بوده اند. سئوال این است که چه گونه می توانیم سیاست های توسعه طلبانه اسرائیل را متوقف سازیم؟ جهان باید از واشنگتن بخواهد تا یک بار و برای همیشه «پیوند های ناگسستنی » خود را با اسرائیل متوقف سازد. آیا واشنگتن به جامعه جهانی گوش می دهد؟
نوشته: تیموتی الکساندر گوسمن
برگرداندن: آمادور نویدی
نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو درباره بلندی های جولان (منطقه ای که در اصل بخشی از سوریه است و از سال ۱۹۶۷ توسط اسرائیل اشغال شده است)، «پیام روشنی» به جامعه بین المللی فرستاد که متعلق به اسرائیل است. نتانیاهو در ۱۷ آوریل ۲۰۱۶، در جلسه هیئت دولت اعلام کرد که بلندی های جولان برای همیشه تحت حاکمیت اسرائیل خواهد ماند. چیزی که موجب توهین به مردم سوریه گشت نه تنها این بیانیه نتانیاهو که بلندی های جولان متعلق به اسرائیل است؛ بلکه همان روز مصادف با ۷۰مین سالگرد جشن «روز تخلیه» یا «روز استقلال» سوریه، پایان اشغال سوریه توسط فرانسه و خروج نیروهای آن در سال ۱۹۴۶ است. حال مردم سوریه باید از یک اشغال دیگر به رهبری اسرائیل رنج ببرند. طبق گزارش اخبار آر تی / روسیه امروز، نتانیاهو به کابینه خود گفت:«من تشکیل این جلسه مسرور آمیز را در بلندی های جولان می گیرم تا پیام روشنی برسانم: بلندی های جولان برای همیشه در دست اسرائیل خواهد ماند. اسرئیل هرگز از بلندی های جولان خارج نمی شود.»
نتانیاهوادامه داد:
«زمانش فرا رسیده است که جامعه جهانی این واقعیت را به رسمیت بشناسد. طبق گزارش تایمز اسرائیل نتانیاهو گفت: هر چیزی که در طرف دیگر مرز[سوریه] اتفاق بیفتد، خود مرز تغئیر نخواهد کرد.» «و دوماً»، نتانیاهو اضافه کرد، پس از ۴۰ سال، زمانش برای جامعه جهانی فرا رسیده است که بداند بلندی های جولان نهایتاً تحت حاکمیت اسرائیل خواهد ماند.»
دولت اسرائیل ادعا می کند که بلندی های جولان یک قلمرو استراتژیک برای امنیت اسرائیل است، اما هم چنین این یک واقعیت است که یک سوم منبع آب اسرائیل از مناطق اشغالی می آید. این نیزمهم است که اشاره شود ۲۵ درصد شراب های اسرائیل در بلندهای جولان، و بین ۳۰-۵۰ درصد میوه و سبزیجات نیز در سرزمین های اشغالی تولید می شود. طبق منابع مؤسسه جهانی، از آن جایی که آب در خاور میانه کالای کمیابی است، مانند طلا با ارزش است:
به احتمال زیاد در سال ۲۰۴۰، چهارده کشور از ۳۳ کشور در خاورمیانه با کمبود آب روبرو می شوند، از جمله ۹ کشور که به شدت با تخمین میزان ۵ از ۵ تحت تأثیر قرار می گیرند: بحرین، کویت، فلسطین، قطر، امارات متحده عربی، اسرائیل (از آن جایی که هیچ کشوری بدون مرز وجود ندارد، و اسرائیل توسط استعمارگران، امپریالیست ها و صهیونیست های جهانی ساخته شده و مرزهای ثابتی ندارد، بنابراین کشور به حساب نمی آید– م)، عربستان سعودی، عمان و لبنان هستند. این منطقه، شاید در حال حاضر کم آب ترین امنیت آبی در جهان است، که به شدت به آب های زیرزمینی و تصفیه آب دریا وابسته است، و با چالش های استثنایی مرتبط با آب در آینده قابل پیش بینی رو به رو می شود.
نفت کالای دیگریست که اخیراً در بلندی های جولان کشف شده است.طبق اخبار راشیا تودی، گزارشی توسط وب سایت بیزنس اسرائیل در سال ۲۰۱۵ منتشر و اظهار شد که کشف نفت در بلندی های جولان، اسرائیل را «خودکفا» خواهد ساخت.
(www.globes.co.il )
سایت گلوب اعلام کرد که کشف نفت برای اسرائیل به معنی آن است که:
«پس از یک سال حفاری شبانه روزی، مقدار زیادی نفت در بلندی های جولان یافت شده است. تخمین زده شده است که مقدار نفت کشف شده، اسرائیل را برای سال های بسیار زیادی خو دکفا خواهد کرد. زمین شناس ارشد گاز و نفت آفیک، دکتر یووال بارتوف به کانال ۲ اخبار گفت:« ما درباره قشری صحبت می کنیم که ۳۵۰ متر ضخیم است، و چیزی که مهم است ضخامت و ضریب تخلخل (روزنه ها) در زمین شناسی است. در جهان به طور متوسط، لایه ۲۰-۳۰ متر ضخیم است، و این قشر کشف شده در بلندی های جولان ده برابر بزر گ تر است، و بنابراین ما درباره کمیت قابل توجهی صحبت می کنیم. چیز مهم آن است که بدانیم نفت در سنگ است و این آن چیری است که اکنون ما می دانیم.»
تاکنون سه حفاری در بلندی های جولان انجام گرفته است، که ذخایز عظیم نفت را پیدا کرده است. تولید بالقوه دراماتیک - میلیاردها بشکه، که به آسانی نیاز نفت اسرائیل را برطرف می کند. اسرائیل ۲۷۰ هزار بشکه نفت در روز مصرف می کند.
واقعیت دیگری که باید درنظر گرفته شود، آن است که ارتش اسرائیل بر اساس تخمین های گوناگون، برای ماشین جنگی خود بیش از ۲۴۰ هزار بشکه نفت در روز استفاده می کند. با توجه به ژست تهاجمی اسرائیل علیه سوریه، حزب الله، ایران و فلسطینی ها، نفت کالایی ضروری برای ارتش اسرائیل است. اگر امروز جنگ بین اسرائیل و مخالفانش صورت پذیرد، تولید نفت می تواند تحت تأثیر قرار گیرد، به ویژه در کردستان عراق که اخیراً شروع به صدور بیش از ۷۵ درصد نفت خود به اسرائیل کرده است و یا کشورهای خلیج فارس از جمله عربستان سعودی (متحد اسرائیل). هرگونه اختلال در واردات نفت اسرائیل می تواند پروژه نظامی اش را در خاور میانه تحت تأثیر قرار دهد؛ بنابراین اشغال بلندی های جولان از نظر قدرت هژمونیک به بهترین وجهی به نفع آن ها است.
جنگ شش روزه: جنگ تهاجمی اسرائیل برای تصرف زمین و آب
بلندی های جولان معروف به «جولان سوریه»، دهه ها قبل از جنگ شش روزه ای که اتفاق افتاد، در مرکز درگیری های سوریه و اسرائیل بوده است. در سال ۱۹۴۹، بلندی های جولان توسط توافق متارکه موقت بین اسرائیل و سوریه به عنوان بخش غیرنظامی، جهت پایان رسمی جنگ بین اسرائیل اعراب همسایه اش، از جمله مصر، لبنان، اردن و سوریه سال ۱۹۴۸ بود، و خطوط سبز و یا «خط سبز» متارکه را بین نیروهای دفاعی اسرائیل (آی دی اف) و نیروهای اردونی و عراقی برقرار کرد. پس از توافق امضاء شده بین دو طرف، هزاران بار نقض آتش بس از سوی هر دو طرف مرزها اتفاق افتاد، که به دلیل اختلاف بر سر وضعیت حقوقی منطقه غیرنظامی (دی ام زد) و اختلاف بر سر زمین و منابع آبی توافق آتش بس را زیر پا گذاشت.
پس از جنگ شش روزه، ارتش اسرائیل کنترل بلندی های جولان و قسمت بالای کوه هرمون را بدست گرفت که دسترسی نامحدود به منابع آب رودخانه اردن را به اسرائیل می دهد. سپس جنگ یوم کیپور سال ۱۹۷۳ شروع شد که نیروهای مصری و سوریه ای در حمله به شبه جزیره سینا و بلندی های جولان که هنوز در کنترل اسرائیل بود، همکاری کردند. واشنگتن کمک خارجی را در شکل محموله تسلیحاتی به اسرائیل ارائه داد و شوروی سابق مصر و سوریه را در طول جنگ، سلاح داد. آمریکا و شوروی در اوج جنگ سرد بودند. پس از جنگ یوم کیپور، اسرائیل به شرطی موافقت به برگرداندن ۵ درصد از کنترل بلندی های جولان کرد که منطقه غیرنظامی، منطقه آتش بس اعلام شود. منطقه آتش بس به سمت شرق و تحت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل گسترش یافت. در سال ۱۹۸۱، اسرائیل به طور رسمی بلندی های جولان را ضمیمه کرد که در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نشد:
نویسنده تانیا راینهارت که کتاب «اسرائیل/ فلسطین: چگونه به جنگ سال ۱۹۴۸ پایان دهیم» را منتشر کرد، درباره مصاحبه ای صحبت می کند که با وزیر دفاع اسرائیل موشه دایان داشت و در ۲۷ آوریل سال ۱۹۹۷ در یدیوت آهارونات در مورد تجاوز اسرائیل به سوریه می نویسد. مصاحبه پس از جنگ یوم کیپور سال ۱۹۷۳ بود که دایان ادعا کرد در ارتباط با هر توافق صلح آینده بین اسرائیل و سوریه، حمله به سوریه اشتباه بزرگی بود.
در مصاحبه سال ۱۹۶۷، موشه دایان، که وزیر دفاع در سال ۱۹۶۷ بود، شرح داد که چه چیزی منجر به تصمیم در حمله به سوریه و جنگ سال ۱۹۶۷ شد. در خرد جمعی اسرائیلی های آن دوره، سوریه به عنوان یک تهدید جدی برای امنیت اسرائیل، و آغازگر همیشگی تجاوز به ساکنان شمال اسرائیل پنداشته می شد. اما طبق نظر دایان، این بهانه ها «مزخرف» بود – سوریه قبل از سال ۱۹۶۷ تهدیدی برای اسرائیل نبود. او در پاسخ به سؤالی درباره ساکنان شمالی گفت:«بس کنید»، «می دانم که چه گونه ۸۰ درصد از تمام اتفاقات با سوریه شروع می شود. ما تراکتور به منطقه غیرنظامی می فرستادیم و می دانستیم که سوری ها تیراندازی خواهند کرد، و اگر تیراندازی نمی کردند، به تراکتورها دستور می دادیم که بیشتر پیشروی کنند، تا سرانجام سوری ها ناراحت بشوند و شروع به تیراندازی کنند. سپس ما توپخانه، و بعد از آن نیروی هوایی را به کار می بردیم... من این کار را کردم ... و اسحاق رابین هم (زمانی که فرمانده جبهه شمالی، در سال های ۶۰ بود)، نیز همین کار را کرد.»
جمعیت سوری بلندی های جولان قبل از اشغال اسرائیل حدود ۱۳۰ هزار نفر بودند، امروز این جمعیت حدود ۳۶۰ هزار نفر، از جمله شامل ۱۶ هزار دروزی سوری و بیش از ۲۰ هزار یهودی مهاجر و شهرک نشین است.
محکومیت اسرائیل در مرکز توجه جامعه جهانی
اورشلیم پست از واکنش حزب الله نسبت به بیانیه نتانیاهو گزارش داد:« این رفتار اسرائیل مدرکی برای « طبیعت توسعه طلبانه» اسرائیل است. طبق گزارش حزب الله هم چنین گفت:« که این حرکت، تجاوز صهیونیست علیه کشور و مردم ما را تأکید می کند.» آیا تکبر و غرور نتانیاهو منجر به جنگ جدیدی می شود؟ حزب الله گفت:«این نشان می دهد که تنها راه، رو به رو شدن با دشمن و از طریق مقاومت، با استفاده از تمام ابزارهای ممکن برای مبارزه، و در درجه اول از طریق قیام مردمی است، به همان گونه که ما امروز در برابر نشست صهیونیستی در این منطقه، از طرف ساکنان بلندی های جولان شاهد آن هستیم.» پرس تی وی نیز گزارش داد که ایران، اتحادیه اعراب، آلمان و آمریکا (با توجه به پیوند ناگسستنی با اسرائیل یعنی هیچ)، همه ادعای اسرائیل را نسبت به بلندی های جولان رد می کنند:
یک روز پس از آن که نخست وزیر اسرائیل گفت که منطقه بلندی های جولان به عنوان بخشی از اسرائیل «برای همیشه» خواهند ماند، جمهوری اسلامی ایران، آلمان اتحادیه عرب و آمریکا، در رد ادعای تل آویو بر بلندی های جولان، به سوریه پیوستند.
اسرائیل به خوبی می داند که اقتصاد آمریکا رو به فروپاشی است؛ بنابراین، برای اسرائیل حیاتی است که اگر می خواهد قدرت خود را در خاورمیانه نگه دارد، باید برای منابع فراوان طبیعی بلندی های جولان در آنجا باقی بماند. ادعای بی پروای نتانیاهو منجر به وحدت اعراب در اعلام برگرداندن بلندی های جولان به سوریه و غیرقانونی دانستن اشغال اسرائیل به عنوان طرحی صهیونیستی جهت گسترش قلمروش در سراسر منطقه شد. اسرائیل می داند که چه گونه همسایگان خود را تحریک کند؛ موشه دایان به روشنی کرد که چه گونه جنگ شش روزه شروع شد.
زمان برای امپریالیسم آمریکا کوتاه است و اسرائیل این را می داند. اسرائیل جنگ دیگری می خواهد تا موقعیت خود را در خاور میانه تحکیم کند، حتی اگر به قیمت استفاده از سلاح های هسته ای باشد. باید امیدوار بود که رهبری اسرائیل به دست دیوانه ای نیفتد که مایل به کاربرد سلاح های هسته ای علیه مخالفان خود باشد. اگر نگاهی به تاریخ و تمام رهبران اسرائیل از سال ۱۹۴۸ بیاندازیم، می بینیم که تمام آن ها، از جمله خود نتانیاهو متعصب بوده اند. سئوال این است که چه گونه می توانیم سیاست های توسعه طلبانه اسرائیل را متوقف سازیم؟ جهان باید از واشنگتن بخواهد تا یک بار و برای همیشه «پیوند های ناگسستنی » خود را با اسرائیل متوقف سازد. آیا واشنگتن به جامعه جهانی گوش می دهد؟
درباره نویسنده:
تیموتی الکساندر گوسمن ای یک محقق و نویسنده مستقل با تمرکز بر حوزه های تاریخی، رسانه ای، اقتصادی و سیاسی است. او فارغ التحصیل دانشکده هانتر از شهر نیویورک است. مقالات او در سایت های گلوبال ریسرچ، افکار پیشرفته، آزمونگر اتحادیه اروپا، و... شماری دیگر از سایت های خبری جایگزین منتشر می شود.
برگردانده شده از: