حمید انوری                                                                              یکشنبه ۸ مارچ ۲۰۱۵

"گروپ کاری کمپاین" تحت عنوان بالا فعالیت و تلاش گستردۀ را از تاریخ هشتم مارچ الی هشتم جون ۲۰۱۵ براه اندخته است که در نوع خود شاید بی سابقه باشد و یک تلاش فراگیر جهت احقاق حقوق حقۀ زنان کشور به شمار میرود که به نوبۀ خود به اعضا و گردانندگان آن صمیمانه تبریک و تهنیت گفته موفقیت های روز افزون برای شان خواهانم و امید است زنان افغان در سرتا سر دنیا در حد توان و دانش خود این خواهران ما را یاری رسانند.

متناعلانکمپاین متذکره در سایت های مختلف انترنتی منتشر گردیده و قابل دسترسی می باشد.

آنچه مرا واداشت تا سطری چند در زمینه بنگارم، حدیثی است گویا از حضرت پیغمبر اسلام که خواهران پرتلاش ما در نوشتۀ شان بر آن استناد جسته اند و زنان افغان را مخاطب قرار داده و مینگارند:

{... زن بیچاره نه از علم چیزی می داند، که بر اساس آن شوهرش را در این مورد "ملامت"  نماید و نه از دین.مثلاً برای این  زنان دانستن این حدیث پیغمبر اسلام (ص)ضروری است که گفته است: " علامت زن خوش قدم این است که اولین فرزندش دختر باشد".}

نخست من با استفاده از اصطلاح" بیچاره"، چه برای زن و چه برای مرد مخالف هستم. یک اصطلاح وطنی داریم که میگوید: " خدا هیچ کس را بیچاره نکند".

از جانب دیگر نظر به گذشت زمان و با درنظرداشت سه دهه جنگ و آوارگی و هزار ویک مشکل دیگر، با جرئت میتوان گفت زنان افغان به مراتب از زمان صلح و آرامش، بیشتر به زیور علم و تجربه آراسته شده اند و بیشتر از هر زمان دیگر به حقوق خویش آشنا شده اند، البته در شرایط فعلی با مشکلات بی حد و مرز مواجه هستند، اما نشاید گفت یا نوشت که " زن بیچاره نه از علم چیزی میداند..."، این کُلی گوئی بصورت کل شایستۀ زن افغان نیست، هرچند هم به واقعیت نزدیک باشد.

زن افغان و بخصوص زنان تحصیل کرده و آراسته با زیور علم و دانش و تجربه که در خارج از کشور و در یک محیط آزاد و فارغ از تحدید و ترور بسر میبرند، در قدم نخست باید خودکم بینی را کنار بگذارند و بعد که جایگاه شایستۀ خود را در خارج از کشور و در محیط فامیل و خانواده  و اجتماع افغانها تثبیت کردند، تلاش نمایند تا مبارزات معقول، منطقی و مستدل خود را در داخل کشور گسترش دهند، اما از نظر این کمترین هیچگاه نباید به زن افغان " بیچاره" خطاب کرد.  

در شرایط کنونی که صاحبان زر و زور در یک کشور نامردسالار سایۀ علم و معرفت را به گلوله می بندند و منطق شان تیر و تفنگ است، از " ملامت " چه میدانند؟!   

دور نمی رویم عملکرد رئیس جمهور گذشته حامد خان کرزی را که خود از نعمت علم و تحصیلات عالی گویا برخوردار بود، در مورد همسر شان که یک داکتر طب بودند مورد ارزیابی قرار داده و بعد قضاوت کنید که حامد خان کرزی با وجود تحصیلات عالی در خارج از کشور از " ملامت " چیزی سراش می شد که از بی سوادان شود؟!

ولی از یک جائی این مبارزات برحق را باید آغاز کرد و شما خواهران گرامی تلاش های گسترده را آغاز کرده اید، اما نباید از " بیچاره" آغاز کرد.

بعد ادامه میدهید که زنان افغان از دین هم چیزی نمی دانند و کمپاین شما هم در مورد حقوق زنان از نگاه دین اسلام است و با این تلاش تان گویا به خانۀ زنبور دست زده اید، اینکه ملا و مولوی و چلی و طالب وآخند چه میگویند، بر همه گان واضح و آشکار است که ما را با آن کاری نیست. میگویند: " دهن در را میتوان گرفت، اما دهان مردم را نه" و این طایفۀ متذکره با تأسف که بر همه مقدرات کشور حاکم ساخته شده اند.

از چند و چون قضیه که بگذریم و سخن را کوتاه کنیم، میرسیم به حدیث متذکره که سبب نوشتن این مختصر گردید. یکبار دیگر حدیث را می آوریم:

"{علامت زن خوش قدم این است که اولین فرزندش دختر باشد".} و علاوه میدارید که " برای این  زنان دانستن این حدیث پیغمبر اسلام (ص)ضروری است.

نخست زمانیکه دست به خانۀ زنبور میبرید، منبع حدیث را بصورت دقیق باید تذکر دهید و مؤخذ خود را بیاورید تا خوانندگان به آن مراجعه نمایند.

دوم هیچ گونه دلیل قانع کننده وجود ندارد که این حدیث از حضرت پیغمبر اسلام باشد، حتی اگر در کتب معتبر احادیث آمده باشد. من به این عقیده هستم و بر آن پابندم که هر حدیث ایکه مطابق آیات قرآن کریم نباشد، قابل قبول نیست. در این مسائل زیاد نمی پیچیم که ره بجائی نخواهد برد.

اما نکتۀ اصلی و اساسی مورد نظر این هیچمدان که سبب نوشتن این مختصر گردید در این گویا حدیث که شما خواهران گرامی بر آن استناد جسته و خطاب به زنان افغان آورده اید که  " برای این  زنان دانستن این حدیث پیغمبر اسلام (ص)ضروری است."، نهفته است که اکنون خدمت عرض میدارم و از طول و تفصیل کلام میگذرم.

شما خواهران محترم دانسته یا نادانسته یک رسم و رواج ناپسند را که به دین نباید هیچ ارتباطی داشته باشد، گویا از طریق یک" حدیث"، تائید کرده اید و آن اینکه" زن خوش قدم" و " زن بد قدم" وجود دارد و این گفته را پیغمبر اسلام هم در گفتار خویش تائید کرده است و بعد حدیث متذکره را آورده اید.

از طرف دیگر خواسته اید با بیان این گویا حدیث، چنان نشان دهید که حضرت پیغمبر حامی حقوق زنان بوده است که تشریح و تفصیل آنرا میگذاریم به علمای حقیقی اسلام که حرفی برای گفتن دارند.

و اما در همین گویا حدیث به وضاحت میتوان مشاهده کرد که پیغمبر اسلام هم به " زن خوش قدم" و " زن بد قدم" عقیده داشته است که این خود تهمتی خواهد بود در حق پیغمبر که قابل قبول نمی نماید.

یکبار دیگر همین گویا حدیث را می آوریم:

"{علامت زن خوش قدم این است که اولین فرزندش دختر باشد".}

بازهم مشاهده میشود که برعلاوۀ عقیدۀ حضرت پیغمبر به " زن خوش قدم" و " زن بد قدم "، آن حضرت گویا گفته باشد که زن ایکه  اولین فرزندش دختر باشد خوش قدم است و اگر پسر باشد، بد قدم است و این خود یک تبعیض فاحش است که در شأن آن حضرت جور در نمی آید.

شما خواهران گرامی چگونه میخواهید در راه حقوق حقۀ زنان کشور مبارزه کنید و در حین زمان در گوش و فکر و مغز شان ناخودآگاه تزریق کنید که اگر اولین فرزند شان دختر بود گویا "خوش قدم" هستند و در غیر آن بد قدم.

شاید یک عالم واقعی اسلام که سراش به تن اش بی ارزد، برگردد به زمان قبل از اسلام و مثال بیآورد که در جزیرۀ عرب، عرب ها دختران خود را زنده به گور میکردندو... همان افسانه های کهنه و تکراری.

چگونه میشود قبول کرد که در جزیرۀ عرب قبل از اسلام، خانواده ها دختران خود را زنده به گور میکردند و چگونه میشود قبول کرد که با وجود زنده به گور کردن دختران شان در هنگام تولد، هنوز هم نسل شان منقرض نشده بود؟!

به هر حال فقط یک تذکر دوستانه خدمت خواهران مبارز ما بود که در آینده خیلی ها محتاط باشند که چه می نویسند و برای کی ها می نویسند.