برای کاظم کاظمی شاعر فرهیخته
لحظه های تب آلود هجرت
ای در سرای سلسله داران مــقام تـــو
نخچیر عشق و همت یاران به دام تــو
هستی فصـاحت دل دیـــوان پارســـی
گشتی چـنانکه بار زبان گشته نام تــو
حافظ دیگر به خاک کند فخر هرسخن
تا میـــرود به ذهن عــــزیزان کلام تو
سعدی که قند داد به هر مصرع غزل
گویا نوشته بود همه سحــر کلام تــــو
خسرو گرفت دامن صـــــد واژۀ کهن
شرحی نداد از غم و درد مــــدام تـــو
بیدل گرفت دامـــن مـــعنی و راستی
بگشود عقده هـای دل گرم و رام تــو
فانی غزل سرود همه درد و رنج ما
از روز سرد و از غم پنهان شـام تو
استاد لحظه های تب آلود هــــجرتی
با هـــر (پیاده) ای برسانم ســـلام تونعمت الله ترکانی
30 اپریل 2007
(پیاده) مصرعی از شعر( غروب درنفس تنگ جاده...)