افغان موج   

بهار و دو غزل دیگر

بهار

بهــار آمــده، مــن منتــــظر به  آمــــدنت

چو گل به خنده شکوفان بود لب و دهنت

شراب عافــــیت از جـــام لاله نوشـت باد

که رنگ هـــردو لبت دارد و جـلای تنت

شکـــوه قامت تو، برگ و بار فــروردین

درخــت سیــب به تن کرده باز پیرهــنت

به مقـــدم تو چمــن جلوه ی گل و سنبــل

ســـرود چلچله ها گشته شعر هر سخنـت

***

درون حجــله ی سبزینه های اردیبهـشت

گل بنفــــشه بنـازد  به زلف پر شکــــنت

نعمت الله ترکانی

04.03.2008

 

بهار

زین گـــردش ایام که هر سال بهـــار است

ما را همه این فرصت خوش نالۀ زار است

آن لاله ی خــونیــــن جگــردشت بنــا لــــد

از بس که به هر گوشه شهیدی و مزار است

نه بام و لب بام  و  نه  دیــــوار امیـن است

زیـــر هــمه از خــلق خـــدا کله منار است

درباغ حــریفــــان خـــورند  باده ی رنگین

اینــــجا هــمه عشاق کـباب از غم یار است

با ســـبزه و گـل قلــب کس آذین نـتوان کرد

ســرمنشــع پیــدایــش ما بـوتۀ خــــار است

خــوشی مطلب از طبع شاعر و غزل هاش

غــم از پی غـم میرسد و غصه هزار است

مــلکی کـه در آن دانـــه نگـــــردیده جوانه

باری سخن از گفــتن نوروز چه کار است

نعمت الله ترکانی

28.2.2008

غزل

از آن شـراب ناب که  دادی تـو بار بـار

درد سرم هـــنوز و گـرفتار یک خـــمار

هرگز گـمان مبر که ز تو شکوه میکنــم

هستم بـرای  یک دو سه   پیمانه بیـقـرار

غم گشته است رفــیق دل بیـــقرار مــن

دارم  هـــــزار شکوه زدسـت تو یادگـار

آمد بهـار و بیــشه ی مـن بی ترنم است

دادی کـــدام قســمتی مــا را ز روزگـار

یکـــروز در میان گل و سبزه ی چــمن

خواهـــم که دل دهم ز جدایی به انتــحار

محبوبه ام  حکایت  شب هـای  تار مــن

دیـــوان گشــته وغزل نغـــز صد هــزار

***

تا کــی فــریب طاالع و بختم مـــرا کشد

بگـــذار گر به دام تو گردم دیگر شــکار

نعمت الله ترکانی

01.03.2008

 

گوشه نشین

هر چه خواهی  تو بگو  یار چنین خــــواهم بـود

نبری هیـــچ گمانی  که غـــــمین خـــــواهم  بـود

گـــوشه ی   باغ  شـــما  از گل سنجد  خــوشــبو

بعد ازین لحظه من هم  گوشه  نشین خواهم بــود

بــر لــب  بـام   شـــما  هـــمچو  کـــــبوتر   آیـم

تا کــه صــیاد در آن جــای  کمـــین خواهد بــود

گبــر و تــرسا  شـــده ای  رفــته زیادت قـــرآن

هر چه هستی تو، مرا مسلک و دین خواهد بـود

***

درس  دلــدادگی  و  مکــتب  خــوبان هـــمــگی

از سخـن هـای  تـو امـروز شیرین خـواهد  بـود

نعمت الله ترکانی

3.3.2008