دوستداران افغان موج
بازدید های اخیر
عناوین تصادفی
دو غزل
| 
| بازدید: 4610معمای عشق
ندانم با کـدامین جــــوهــر آغـــشتند دل ما را
که دایم میکشد با خویش شوق روی زیـــبا را
برای در گرفــتن جرقــه ای آتش بــود کافـــی
سزا اینست دایم هیمه های خشک صحــرا را
صدای شیشه هــنگام شکستن شکوه آلـود است
که دادند عمر دایم صخــره های سنگ خارا را
کجا قـــدرنجابت دیــــد آخر، عاشــــــق نــادان
بلای حسـن یوسف بـرده بود، صبر زلیخــا را
بـــرای دیــدن لیلی هـزاران جـلوه دارد رنگ
چو مجــنون باز باید کــرد دایم چشــم بیــنا را
شکست عهــد وپیمان پیشــــۀ هــر بیخـرد بادا
سخن یک نکـته بـــس باشد ضمـیرمرد دانا را
نمی دانــد کسی انشاء حرف عین وشین وقاف
کی بیرون میکند از پرده راز این معـما را؟
نعمت الله ترکانی
دسمبر 2006
عروس قرن
فغان که راه کس از راهرو صواب نــدیــد
ز روی صدق به این میهن خــراب نــدیـد
شکست وحدت و پیوند خـــــلق را هــمگی
چنانکه اهــریمن آنرا شبی به خواب نـــدیـد
هـــــزار سلسله عـــقل را بکــارگـــرفــــت
ولــی نشــانــــــۀ از روز انقـــــلاب نـــدیـد
خـــمار محــتسب از حــد گــذشت، القصــه
بهـــر کجــــای ســری زد ولی شراب نــدید
بهـــار را هـــمه بــاورنکـــرده بـــود آنگاه
که روی شاخــــۀ سبـــزینه ای گـلاب ندید
یکی مــلالت دل را ز دیگــــری پنــــداشت
در آن قبیله که جـــز زجـر واضطراب ندید
شب است و راه کج و پیچ وخانه ها تاریک
عـــروس قـــرن مگـــر روی آفــــتاب ندید
درخـــت پیـــر نیـــاورد عجــز سایه ز کس
ز خشکســـالی اگـــر مــرد و روی آب ندید
نعمت الله ترکانی
2006 دسمبر