عمق سراب

حرفی به  گاه  دیدن  دلها  نداشتی

ازبس که تخم غایله هر گوشه کاشتی

گاهی دراز کرده هوای غرور تو ؟؟.

هرگز به سوی آیینه ها دست آشتی

جای صدای تازه وسرمستِ نو بهار

درپای رنگ وبوی خزان سر گذاشتی

شاگردِ خنگِ مکتب موجِ طراوتی

عمق سراب را دل دریا نگاشتی

دیروز آنکه سایه ای مارا به تیر زد

حتی امین کوچه ای فردا گماشتی

نورالله وثوق

سه شنبه بیست وپنجم مهر/میزان/هزار وسه صد ونود ویک خورشیدی