بپاس احساسات خواهران باشهامت سرزمینم

ستاره خونین

شیر آدم

دل اینان  کم  از  آهــــن  نبوده

به زن انسان کسی دشمن نبوده

یقیـــنن شیر آدم   را  نخـوردند

گمـــانم  مادر شان زن    نبوده

 

شعار شرارت

شرارت را بهر شهری شعـارند

بروی  گـــــردن  ما  بار  بارند

پر کاهـــی  نمی  ارزند  ازانرو

زنان را کمتر از ارزن شمارند

 

زیر و رو

خودش  را  بنده  دست عدو  کرد

به خون زن دو دستش را فروکرد

بزیر  پای  دشمــــــن  رو  نهاده

وطن را تابخواهی زیر ورو کرد

 

مهری وگوهر شاد

درین میهن زنان فرهاد بودند

وفا را کوهی  از فریاد  بودند

اگرچه مهر و شادی را ندیدند

ولی مهری وگوهر شاد بودند

 

ناهید نبرد

زنان این وطن  مردان  مردند

بروز جنگ  ناهــــــید  نبردند

ولی دردا  که  از  بیدردی  ما

همآغوش هزاران رنج ودردند

 

آلوده دامن

بخون  آلوده  تاکی دامن  شان

جهــان در انتظار مردن شان

ازین  نامردمان  حتی   ندیده

نشان عهد مردی را زن شان

 

ستاره خونین

ز جـــــور نابــکاران جنـــــــاور

چه گلهایی که هرسو گشته پرپر

دو دست  آسمان  در زیر  چانه

ســـتاره در میان  خون  شناور...

نورالله وثوق

27/1/1388

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید