خطاب برای برخی ها!
اگر اقرار باشید یا انکار، اگر اصرار باشید یا تکرار، اگر ابزار باشید یا ابرار، اگر اخطار باشید یا اخبار، اگر فرار باشید یا قرار، عاملِ کشتار باشید یا مفتی زنگبار یا با خِرَد به مصافِ در معرکهی خِرَدْ با من بیایید یا منم رودِ خروشانِ راستی نویسی و آشکار ساختن پنهان ها. یاهو
نیروی اطلاعرسان و خبررسان در افغانستان بیشتر با حبابهای روی آب سرجه میروند و کنداو مسیر خبر ندارند. نگاهی به بمباران پاسگاه های مقاومت ملی امروز نصب پدافند هوایی و خوشحالی های بی معنای دیروز برخی ها. حقایقی که با فروپاشاندن نظام جمهوری، اقتصاد مردم، اسیر شدن مردم به دست نیروهای تروریست، راه اندازی کشتار تای زنجیرهیی و نسل کشی های آشکار، دوباره راه اندازی تطبیق سیاست سرزمین سوخته، مساعد ساختن فرصت ها برای بیدادگری پاکستان علیه ملت افغانستان و حکمرانی تروریسم بینالمللی طالبانی و حقانی افشا شدند و دانستیم که باید بدانیم. اگر هنوزم همان هاستیم پس نبودِما بهتر است.
با شدت گرفتنِ تکرار بمباردمان های پهباد های ناشناس بر مواضع مقاومتگران یاد آوردم که حتا روشنگری های برخی تاجیک تباران آب در آسیاب غنی کرزی طالب است. پسا دور اول بمبارانِ پنجشیر در پارسال اینک موج جدیدی از تهاجم هوایی علیه پاسگاههای مقاومت در پنجشیر و اندراب ها و بغلان ادامه دارد و احتمالا به تخار و شمالی هم برسد. درست همین روز و شب های پارسال سیاه بود که هیاهوی نصب پدافند هوایی در کابل همهگیر شد. بدبختی بزرگآن بود که حتا به اصطلاح نخبهگانِ ژورنالیسم و خبر رسانی هم از آن بسیار با هیجان یاد کردند. من آن زمان از آقای قاسانی چنین پرسیدم:
قاسانی صاحب:
این هیجان تان برای چیست؟ از نصب این پدافندی که خودش ترفندی از آمریکا و انگلیس و غلامان آنهاست؟ زیر بنا ها، زیر ساخت ها رو بنا ها همه را طی بیست سال ویران کردند و ظرف دو هفته کشورت را جهنم ساختند و صد ها جوان وطن ات را تباه کردند از ایران تا روس و از هند تا پاکستان و از چین تا عربستان کار خانه های تولید طالب و انتحاری در قبایل آزاد پشتون خیبرخواه و همه مناطق مرزی ما دارند و غنی و.کرزی هم همراهان و تطبیق کننده های پلان های شان اند. آمریکا و انگلیس و اروپا هم حامی های شان. اولویت به تقویت سیستم دفاع زمینی و هوایی است که هواپیما های مختلف وارد عرصهی نبرد حمایتی و تخلیهوی و اکمالاتی شوند و شاهراه برای اکمالات تأمین امنیت گردند. بسیج عمومی نیرو های مسلح دلیر ما از ادارهی واحد فرماندهی صورت گیرد… طالب را هرگز به بم افکن ها مجهز نمیکنند و اگر سخن به بمباردمان برسد همه کشور های دخیل خلبانان و جنگنده های شان را به نام طالب در پرواز میآورند و این سیستم مضحکه بار را هم یا از راه دور مدیریت و رهبری میکنند. یا مسیر های پرواز و پرتاب را تغییر میدهند. این موضوع را همه آگاهان نظامی میدانند. وقتی گپ تا بمبارد کابل برسد دگر چی باقی میماند؟ بهتر است به حیث یک خبررسانِ مسئول دیدگاه های اهل مسلک را نیز جویا شوید. بیشتر از من بزرگان ارتش ما میدانند و بازنشسته های گرامی قوای مسلح ما طالب جوانان ما را به موافقهی ارگ تیرباران میکند، اکمالات عمدی صورت نمیگیرد، کمک ها و پشتیبانی هوایی و زمینی عمدی صورت نمیگیرد برخورد ها و ساحات جنگ عملی قومی و منطقوی شده است ما جشن داریم که سیستم پدافند فعال شد… وای بر ما ملت. از نخبهی ما تا ناپختهی ما همه خوش باوریم و اسیر ترفند هایی که آسمان شهر ما را برای دقایقی روشن میکنند تا اذهان ما را از مسیر حقیقت های روان و فرار دزدانهی آمریکا و اشتعال غیر قابل مهار کشتن و سوزانیدان و ویران کردن برادران کرزی غنی و باداران شان به سوی دگری مصروف سازند و شادی کاذب به خورد ما بدهند..
چنان بود که حالا نتایج را میبینیم. ما در تلاطم فوران خشم جهان امپریالیسم قرار داریم که طبقهی خاصی را به جاسوسی و وطنفروشی استخدام کرده و کشور را گام به گام پایگاه تروریستی ساخته اند و برای مقاومت ملی مردم سد ها ایجاد میکنند..
حالا که نشست وزرای خارجهی آمریکا و پاکستان خط سبزی برای شناسایی طالبان ترسیم کرد، هم زمان بمباران مواضع مقاومت از سوی گویا پهباد ها و هواپیما های بی سر نشین بمباران شده است. معنایش آن است که امریکا گریبان مات ما را رها کردنی نیست. من اینجا خبری را باز نشر میکنم تا دریابید که دشمنان ما بی برنامه کاری نمیکنند... بدرود.
نوشتهی محمد عثمان نجیب
Sent from my iPad