طرح منشور مصالحه جفای به ملت افغانستان است

هنوز خون شصت هزار  شهید بیگناه کابل در جاده ها نخشکیده، پولیگون های پل چرخی  استخوان شهیدان را به نمایش میگذارند، اشک چشم مادران داغدیده جاری است. برویرانه های شهر های ما جغد های سیاه لانه کرده اند. پاره های لباس اولاد مردم  که زنده بگور شدند در دشت لیلی از زیر خاک بیرون میشود و کودکان شمالی پروان، یکاولنگ، و مزارشریف افسرده گی روحی دارند و بیاد میاورند که پدران شان برادران شان را پیش چشم شان چگونه به گلوله بستند. هزاران آواره درخرابه های وطن درمنتهای فقر و سیاه روزی به حیات خود ادامه میدهند و مهاجرین از ترس خفشان واهریمنان ترجیع میدهند به زنده گی خود در غربت و دور از موطن خود ادامه دهند.

در کابل جنگ سالاران، جنایتکاران جنگی، هیروین سالاران دور هم جمع شده و منشور مصالحه تصویب میکنند. آری این نهاد پارلمان نامنهاد دولت دست نشانده کرزی است که برای حفظ بقای خویش و بدست آوردن دل باداران امریکایی به این جنایکاران پاداش میدهد. هر چند تصویب چنین طرحی از صلاحیت پارلمان خارج است و بنا بر قوانین شرعی اسلامی هرگاه مردم این جنایکاران را ببخشد حق الله باقی میماند. زیرا این مردم غیر از کشتن بیرویۀ مردم به چور وچپاول دارایی های عامه وثروت مردم بیچاره، تخریب شهر ها و از بین بردن زیربناهای اقتصادی محکوم اند.

طوریکه درین منشور خاینانه آمده است. جنگ های تنظیمی و قومی برای گرفتن قدرت دولتی را امر عادی وطبیعی جلوه داده اند...« تاریخ انسانها در جریان فراز و فرودهایش گاهی شاهد حوادث تلخ ویرانگر جنگ و برخورد بین دول و یا ملل جهان بوده است...»

آری ویرانی کشور را با پاشیدن خاک به چشم مردم با همین جمله طبیعی جلوه داده اند اما گاهی نگفته اند که قتل عام مردم از قاعدۀ این تاریخ و این فراز و فرود ها مستثنی است و این بر خورد های خونین میان دول و ملل جهان بوده نه در بالای ملتی که با خون خود این جانیان را به پا ایستاده کرد وبر ابر قدرت روس پیروز ساخت.

این پارلمان نام نهاد با تحریف حقایق آنقدر ناشیانه عمل میکند که حتی کودکان میتوانند انگشت انتقاد بالای شان بگذارند. منافقت ازین زیادتر نمیشود که آنان به کردار شوم خود از اندیشه های پیغمبر اسلام الگو میاورند و چنین وانمود میکنند... •« از نظر اینکه مسلمان اند، از سیره پیامبر بزرگوار اسلام پس از فتح مکه معظمه که همه کسانی را که در مقابل اسلام و مسلمانان جنگیده بودند مورد عفو قرار داد.»

آری برادر هنوز هم سیاف، ربانی ، چکری محقق، قانونی خودرا از سیرت پیغمبر بر حق ما بر خوردار میدانند و شما را هرچه کرده اید مورد عفو قرار میدهند. آنان با وصف آنکه با کمونست های بیرحم زیر یک سقف نشسته اند به ریش همه میخندند. به عقیدۀ این وطنفروشان طی بیست هشت سال دو تجاوز به خاک ما صورت گرفته اولی از طرف روسیه و دومی هم از طرف تروریسم از جنوب. همان تروریست های که در دوران جهاد سخاوتمندانه برای اینان دسترخوان هموار کرده بودند. آری برادر امریکا تجاوز نکرده امریکا بم های یورانیمی و خوشه اس بالای مردم ما نریخته و مردم جنوب افغانستان دارند توسط پاکستانی ها و اعراب تروریست بمبارد میشوند.

اینست خانۀ ملت و این ها اند نماینده های ملت رنجدیدۀ ما.

در مادۀ اول منشور چنین آمده است:

.« جهاد، مقاومت و مبارزات بر حق مردم ما در راه دفاع از دین و وطن، فراز های شکوهمند تاریخ کشور بوده و از افتخارات بارز ملی مردم ما محسوب می شوند و باید به آن ارج گذاشته شده و سنگرداران آن تقدیر و در چوکات نظام جمهوری اسلامی افغانستان با آنان برخورد مناسب صورت گرفته و از هر گونه تعرض مصؤن بمانند.»

آری ای هموطن بر علاوۀ آنکه تو این مجرمین را میبخشی باید آنان را به حیث سنگردار تقدیر وبا آنان برخورد مناسب انجام دهی و از هرگونه تعرض مصون بداری.

روزیکه جنایتکاران به زور تفنگ به مجلس آمدند فهمیده میشد که باینوسیله میخواهند خود را از گناه مبرا و چنین منشوری را پیشکش کنند.

این پارلمان بر خلاف تمام نورم های بین المللی نهاد های حقوق بشر رابیشرمانه غیر قانونی خوانده وجانبدارانه معرفی کرده است.

« گزارش های نادرست سازمان دیده بان حقوق بشر، که در باره رهبران جهادی و شخصیت های ملی کشور نشر گردیده ناشی از نیات مشکوک بوده، شورای ملی افغانستان آن را فاقد اعتبار اعلام می نماید.»

« با تشکیل شورای ملی افغانستان تمام قوانین و میثاق های بین المللی با قانون اساسی و سایر قوانین افغانستان مقایسه گردیده، و تنها قانونی برای دولت و مردم افغانستان الزام آور می باشد که به تصویب شورای ملی افغانستان برسد»

اینست سندی که بر مبنای آن میتوان حدس زد که پارلمان افغانستان نهادی بدرد نخور و منفور و دور از موازین ملی وبین المللی است

اصل منشور برگرفته از سایت آسمایی