دروغین انتخاب

 

پاس میهن

نه رمز کیف فکرم دیپلوماسی است

نه سیمای صـــدای من سیاسی است

مبــــادا  پاس  میهـــــن  را  بداریم

که  اینجا  شهر شهر ناسپاسی است

کلوی چند؟

گهی کور وگهی کر می تراشند

مکــرر در مکــرر می  تراشند

نمی  پرسی  درین  بازار آزاد

کلوی  چند  رهبر  می  تراشند

قبول خاطر

دل  احساس  مـــــردم  آب  گشته

ازین  تصـــویر  های  قاب  گشته

تماشا کن چه کس پنهان ز چشمت

قبــول   خاطــــر ارباب     گشته

ارباب

یکی  تصویرکی را قاب کردند

مر او را صاحب القاب  کردند

غلام حلقه بر گوش هوس  را

برای  مـــلتی  ارباب  کردند

سیل فریاد

دل درد آورم گم گشته اینجا

زبس دنبال مردم گشته اینجا

نفس هایم  میان  سیل  فریاد

گرفتار  تلاطم  گشته  اینجا

پیه و دنبه خالی

هوا ی شرق و فکرغرب  کردند

به صفری رای مارا ضرب کردند

ز پیــه  و  دنبـــــه  خا لی  خا لی

سر اندیشـــه  ها  را  چرب  کردند

دروغین انتخاب

پر فکر  وطن  را  خواب دادند

زخونش چشم خود راآب دادند

دروغـــین  انتخاب  ملتی  را

به دست حضرت ارباب  دادند

ازبد بدتر

اگر خشک  و اگر تر می  تراشند

زبد  هـــــر بار بدتر  می  تراشند

به هر جا چوب بی مغزی که یابند

ازو القصـــــه رهــبر می تراشند

تر دستی

به  هر  ســر-  باز  رهبر می تراشند

به  ســـــربازی  ما  بــر می  تراشند

نمی بینی بـــر این ســرهای  بی  سر

به تر دستی چه خوش سر می تراشند

رسم رهبری

بیا  تا پرده  پوشی  را گزینیم

به لب مهر خموشی را گزینیم

بیــاموزیم  رسم  رهبری  را

ره  میهن  فروشی را گزینیم

.نورالله وثوق

19/2/1388

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید