به کودکان در خون خفته ی هلوکاست غزه 

فصل تباه

امشب  دلم  گـــرفته بیـــاد نــــگاه  تان

وان لحــظه هــای آخـــر فصل تباه  تان

آوار هــا بپـــای شمــا بـــوسه می  زنند

افتـــاده  اند  روی  ســـر بی  پـــناه تان

مثـــل دلم  پـــریــده به آنســوی  زندگی

رنگ بهــــار تازه ی   آواز  مـــاه  تان

مادر به لرزه از بر تان دل بریده است

گم گشته در دو دیــده ی  با با نگاه  تان

آری کسی زریشه درو کرده عشق  را

وان چشمکان غرق مصیبت گواه  تان

با صد هزار  وسوسه می پرسم از دلم

آخر چه کس نشانده  به  رو ز سیاه تان

دادند آسمـــان  و زمین دست را به هم

دستان شان  فکنـــده به اعماق چاه تان

مشق نگاه تان  همه را مهر می نوشت

در دفتـــر زمانه چه  بود اشتــــباه تان

گلبـــوته های   قالی احسـاس  می شود

هرسو به  دست دیدۀ من فرش راه تان

نورالله وثوق

8-1-2009