بـاز سـرو نـاز در مـیـدان جـولان می کند

بید و شـمشـاد و صنوبر را حیران می کند

دسته دسته گل بـه دامن کـرده از باغ خیال

محفل ساز وطرب را چون گلستان می کند

بـر لـب جـو انــتظـار نـوبهــاران می کَـشد

آرزوی وعـده یی در زیـــر بـاران می کند

وصل دل‏ها را به محفل در سخن می آورد

با دل مسـتانـه یی تا عـهــد و پیمان می کند

از کتاب شهـر عشـق دل اگـر خوانـد غـزل

بزم دوستی را پر از شادی وارمان می کند

خـانـۀ دل را کـنـد محـرمسـرای چـشـم یـار

پرتو خورشید دل، شب را چراغان می کند

با خرام و عشـوه و رقصِ اشارت‏های چشم

رازهــایـی پـیـش روی دل نمــایـان می کند

آنقـدر امـواج اقـیانـوس چشمانـش رهـاسـت

دم بـه دم سیلاب می بـارد و توفـان می کند

بـاغ گیسـوی زرافـشانش سـنبل پـرور است

مشک وعنبر درفضای عشق افشان می کند

دل به زیر خنجر جور و جفا شـد قاش قاش

مـرهــمِ لطـف و وفـای یـار درمـان می کند

از دهـان غـنـچـۀ خـنــدان شـنـیـدم بـار بـار

این دل دیـوانـه را در حجله مهـمان می کند

یـارِ جـانـی را در آغــوش محـبـت می کَشد

خاطـر بـدخـواه جـانـان را پـریشان می کند

عـشـق را زیـب تمـدن کـرده بـا کلک هـنـر

باغ تاریخ وطـن را رشک رضوان می کند

گرچه ویروس کرونا کـرده انسان را غمین

نغمه وبیت وغزل سرمست وشادان می کند

رسول پویان

18/2/2021