دوبیتی ها

امشب سری به وبلاک « شکرالله شیون» زدم و به دوبیتی مقبولی ازین شاعر جوان بر خوردم

 

تو همچون اشک در چشم بهاری

تو همچون ناله بر برگ چناری

زمین   کشور  من   پاره  پاره

چرا  باران؟ چرا گندم  نکاری؟

 

به استقبال ازین دو بیتی ها به جواب آن  نوشتم

 

دل  از دست کسان نو برآمد

مسلمان بود کافر شد سر آمد

ز تقدیر و قضا دانم همین را

که گندم کاشتیم و جو بر آمد
******************

زمین تف خورده در خون شهیدان

کجا   افشاندن   بذر  است  آسان

به  هر  سویی  قدم تا  میگذاری

صدای  شیونی   میخیزد  از  آن

******************

درحتی کاشتیم تا بر بگیرد

ترا با سایه اش در بر بگیرد

چو ما رفتیم گاهی یاد ما کن

که عهد دوستی از سر بگیرد

******************

الهی این دل محزون ما را

زغم  ها وا رهانی جاودانه

کناری ها ز فریاد  سلاحی

نمی خواهند بر گردند به لانه 

نعمت الله ترکانی