محمد عالم افتخار
(پرسش و پاسخ)
در پیوند به «گذشته» گرایی و سلف گرایی و بنیاد گرایی و فجایع برخاسته از جریان های اکستریمیستی؛ دوستی پرسیده است که زمان گذشته، حال، آینده؛ کدام یک شامل مقوله «بُعد چهارم» میشود؟
پدیده ها در همان آنی که موجودیت دارند؛ دارای طول و عرض و ارتفاع و تایم میباشند؛ در کائینات هم «فضا ـ زمان» جز در همین آنِ موجودیت؛ قابل درک نیست؛ بنابر این از اینکه «گذشته» اوقات سپری شده و برنگشتنی و «آینده» نامعلوم و ناموجود میباشد؛ آیا از نظر علمی؛ بُعد چهارم؛ تنها «حال» نیست؟
shafie ayar شفیع عیار تظاهرات ۲۲ می در واشنگتن
ارسالی: سلیمان کبیر نوری
دلت که از یم عشـق بتان شود خالی
نیابی جـز تن بی جان و جسم بی حالی
سری که عشق ندارد کدوی خالی است
توگویی سنگ بود جـسم و یا که تمثالی
خانم حلیمه صدف کریمی وکیل منتخب ولایت جوزجان در شورای ولایتی آن ولایت و اولین دختر خانمی است که شرکت ساختمانی زیر نام ( شرکت ساختمانی زنان افغان ) را ایجاد نموده و رهبری میکند. خانم حلیمه یک تعداد دختران و زنان را درین شرکت ساختمانی به کارمصروف ساخته که کار نهایت شایسته است.
خانم صدف در ولسوالی درزاب ولایت جوزجان در قریه مغل به یک خانواده روشن که پدرش شخصیت روحانی و مادرش بخاطر امرار معیشت به مثابه کارمند دولتی ایفای وظیفه مینماید پا به عرصه وجود مینهد .
چکیده:
حق آموزش و پرورش از جمله حقوق ذاتی، طبیعی و بنیادی بشر بوده که همواره مورد تأکید و احترام اسناد بین المللی و قوانین داخلی اکثر کشورها است و تمام افراد بشر در برخورداری از این حق برابر و مساوی اند تا بدون تبعیض و امتیاز از این حق ارزشمند برخوردار شدند. تأثیر مهم آموزش به فعلیت رساندن استعداد ذاتی و بالقوه انسان بوده و پرورش باعث رشد و به کمال رساندن شخصیت افراد است و دولتها بر اساس تعهدات، قراردادهای اجتماعی و قوانین نافذه خود مکلف به زمینه سازی و فراهم سازی شرایط، امکانات و هزینههای برخورداری از این حق طبیعی اند.