۲۴ ساعت

شکوفه ی بهاری

تاریخ نشر: جمعه ۲۸  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

شکوفه ی بهاری

آموى  خیالم   شده   جارى  از  عشق

سر کش شده با چه بیقرارى،از عشق

 تابیده  به  پالیز   دل  من   خورشید..

 چون باغِ شکوفه ى بهارى از عشق

محمد میرزایى

 آلبوم ( قمرى هاىِ سرمست )

دلِ سنگِ آدمی

تاریخ نشر: شنبه ۲۹ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۸ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

دل‌ سنگ آدمی

روز و  شبِ شکسته‌ دلی را  ز من  بپرس

سر می ‌زند به دامن  صحرا  ز من  بپرس

گر آتشی  به   سینه  فتاد   ، از  قفای  آن

احساسِ چشم  طعمه‌ی  دریا  ز من بپرس

در خانه‌ های سینه که سنگ است جای دل

تعریف آدمی تو از  این‌ جا   ز من  بپرس

گر باور تو  نیست که  انسان  درنده  است

از جوی  خون  و قتل مسیحا ز من بپرس

از رنگ خون غزه  به  دستِ  حریف  چند

تلبیس و  این سیاست   دنیا  ز من  بپرس

وقتی که سنگ  بر  رخ  آینه ی   شماست

تصویرِ  تلخ   و   طعمِ  تقلا  ز من  بپرس

امروز  اگر  به   مکتبِ   دختر   نظر  نشد

از سوگِ  مرگِ  مشعل  فردا  ز من بپرس

ای  دوست  در کنارم از  این  ملک عاریت

از  درد  های  میهن  بی  ما  ز من  بپرس

احمدهنایش

۱۸دسمبر۲۰۲۳

اسلام آباد

سرشتِ آبگون

تاریخ نشر: جمعه ۲۸  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

سرشت آبگون

نباشد با فسون کارم  مرا  کنج   جنون بهتر

کتابِ بسته ام خاموش در  این  آزمون بهتر

 مرا کاری نباشد  با هیاهو های گوش آزار

قناعت پیشه دارم کارمن ازیک قشون بهتر

 خباثت را گریزانم  دو رنگی  گشته بیزارم

 نمای زندگی ، از  سرنوشت واژگون بهتر

 کتایون  نیستم اما! قناعت  گنج  دل  باشد

 سرشت آبگونم زندگی بخش ،این فنون بهتر

 نباشم چون «هما» مغرور بر بال بلند خویش

 به زیر چتر افلاکم از این باران خون بهتر

هما احد لیان

۹ می ۲۰۲۴

حاصلِ عمر

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

حاصل عمر

۳۵ الف

 کرد  خدا  نقش  چو   تصویر ما

 بسته  نشد  دست  به   زنجیر ما

نعمت خود ریخت همه سر به سر

 سبز   شود  نیک  که  تشجیر ما

 هیچ اگرحاصل ازاین عمر نیست

 هیچ   بود  هیچ   ز   تقصیر  ما

 داد   مگر   روز  ازل   دست ما

 هر چه که  امروز کند  گیر  ما ؟

 نی نه چنین  ظلم  به  ما  کرده او

 دست  خود  ماست  که  تقدیر ما

 شاه و گدا، شاه وگدا هست نیست

است  همش  حاصل  تدبیر ما

شکیبا شمیم

پیرِ ادب

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

 پیرِادب

ای  خواجۀِ   خطۀِ    خراسان

پیرِ  ادب    و  خبیرِ    عرفان

نازم به  دمِ  مسیحی ات،  زآن

دادی به تنِ  هراتِ   ما   جان

از نامِ  تو   شد   بلند    نامش

پُر شهدِ  کلامِ  تُست     کامش

گفتارتو رمزو  رازِ   دلهاست

رازِ  دلِ  عاشقانِ     شیداست

هرحرف تویک کتابِ عشق است

درهرعددش حسابِ عشق است

تفسیرِ  کبیر کشفِ   رازاست

گنجینۀِ  سرِّ  کار  ساز است

در چهره ی  تو  جلال  بینیم

آیاتِ   صفات  و  حال  بینیم

سرمستِ   شرابِ    ادعیاتی

سرخوش   ز  میِ   الاهیاتی

عالِم   به   نیایش   و  نیازی

براهل  خرد ، ادب   طرازی

وصفت بسزا نمی توان  گفت

دُرّرا به مژه نمی توان سُفت

توخواجه وما گدای این خوان

خواجه به  گدا  نماید  احسان

ما  را  به   نیایش   آشنا  کن

شوریده ی   وردِ    ربنا  کن

علی احمد زرگرپور

۱۶ می ۲۰۲۴

دردِ هجران

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

دردِ هجران

چه خوش باشد هوای  نو  بهاران
هوای خوشگوارِ  چشمه   ساران 

بدل دارم  غمی  از   درد   هجران
که م اوای  دلم   شد   خار  زاران

به  گوشم   می‌رسد    آواز   بلبل
به  یاد  آید   آن    مجلس   یاران

مرا بی‌ بال  و  پر  کردی  تو آخر
چو مرغی بسملی در  مرغزاران

هلاکم   کرد    دوریت     وطندار
شرر در سینه  دیده  اشک باران

بیابان  دلم  از  بس   کویر است
دلم خواهد خروش چشمه‌ ساران

کی می‌داند ز سوز و  درد این دل
به هر سو ناله  های غم‌ گساران

عالیه میوند

۷ می ۲۰۲۴

  فرانکفورت

لنگر

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

لنگر

دل ،  خسته  از   تکلم   دریا    نمی‌شود

آشفته    از   ترنم     دریا     نمی‌شود!

این زورق شکسته ز دنیای دیگری‌ست

تسلیم    بر  تلاطم    دریا     نمی‌شود!

وین  برجِ  پر  صلابتِ    فانوسِ رهنما

آشفته   از   تهاجم    دریا    نمی‌شود!

چیزی  بغیرِ   پاکیِ  تر ‌  دامنی  به  من

ز یبا‌تر  از   تجسّم   دریا ،   نمی‌شود!

جز اشک  در سفینه‌ی  چشمان من دگر

کس  هم‌نشینِ  مردم    دریا  نمی‌شود!

لنگر فگند (حکمت)  اگر در کرانِ عقل

گرداب‌   وار  سر گُمِ   دریا   نمی‌شود!

حکمت هروی

ملبورن – آسترالیا

گریه کن

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

گریه کن

حالت  اطفال    ما   است   اینچنین.

می خورند پس مانده  باخون جبین.

فقر  را  آورده  اند   در  این  وطن.

واضح و روشن بود  این بی سخن.

در بساط  شان نباشد  نان خشک…

بوی ظلم است و نباشد بوی ُمشک.

طفل ما گندیده خوار است ای عجب.

کیست مسوول شخص دونِ بی نسب.

رنگ رنگ دارند غذا درقصرخویش

قلب  ملت  را  نمودند  ریش ریش..

گریه   ها  دارد   فلک   بر حال   ما

نیست  کس  تا گیرد  او  احوال  ما.

عدل واحسان رفته  ازین  مرز بوم.

از عمل های  خراب  شخص  شوم.

می شناسند جمله این اشخاص دون.

حق  مردم  را بنوشند  مثل خون….

اقتصاد   مملکت    بر   باد   رفت..

خدمت   خلق   خدا  از    یاد   رفت.

جیفه ی   دنیا  همه   مغرور   کرد.

جیب   خالی  آمد  و  هم   چور کرد.

خر همو  خر  گشته  پالانش   زری.

نیست  فرقی  با   دقت   گر  بنگری.

بد تر  از   سابق  سر و سامان  ما.

قرص  نان  دید  دیده ی  حیران ما.

چیست  آخر  در نصیب   این  وطن.

یک اشاره بس  و کوتاه کن سخن..

طفل  ما  روزگار   بد   دارد   ببین.

کم بگو شعر بر رخ  هر ماه  جبین.

از  برای  لب سرین   شعری  مگو..

بر  شکم   های  گرسنه  شعر  گو…

وصف  گیسوی   بلندی   را   مکن.

هر کجا  هستی  فرانسه  یا  به  بُن.

گریه  کن  بر  حال   زار  میهنت….

دست  ظالم   از دو سه  جا بشکنت.

یا   الهی    دور    کن    ابر   سیاه.

تا   بیرون  آید  ز آسمان  نور  ماه

عبدالخالق تنها کاشفی

۱۹ ثور ۱۴۰۳

آخرین روز ها

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

آخرین روز ها

من در غروب خورشید چشمانت

که سیاهی شب را گواه است

آهسته قدم بر میدارم

و آهسته نفس می کشم

نکند بیدار شوی

و بیگانه ای را در کنارت ببینی

بیگانه ای را که آشناترین است

آری آهسته قدم برمیدارم

و آهسته نفس می کشم

تا بدن عریانم در لحاف شرم نهان گردد

و در گوشه ی بالشت

عطر موهایم بیدارت نکند

و آهسته خواهم گفت:

بر خیز و دوستم بدار

چون آخرین روز های زندگیست…

هما طرزی

۱۸ می ۲۰۲۳

نیویورک

بهارِ عاشق !

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

بهارعاشق !

بـهــار تــــازۀ  دوران عـــاشــق

زتورنگیـن بـؤد  بستــان عـاشق

زمهــرت بشگفــد  نخــل امـیـدم

توا بــرســرکش  نیســان  عاشق

بهــارآورده ایی  بـا هستی  خود

شگوفـا شــد  ز تو دوران عاشق

قــد سـرو تــودر بستــان نـدیـدم

ترا زادند  چنین ای جان  عاشق

صبا آید سحرگاه  مشک  افشان

ز سوی سنبل  و  ریحان عاشق

“عزیزه” مینویسم  نــامـۀ عشق

بــرای دفتــر و  دیــوان عـاشق

عزیزه عنایت

۷ فبروری ۲۰۱۷  

آرام بخواب پدرم

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

 آرام بخواب پدرم

سوزم ز درد  دوری  چو بر  یاد  آرمت

برگو به  من  پدر  ز  کجا   در  بیارمت

رفتی و  خاک  تیره به بر می کشد  ترا

ای رفته از نظر  ز  نظر  کی   گذارمت

ای تخمهٔ عطوفت وعشق و وقار و عز

در خاک دل  به  آب  محبت    بکارمت

تا زنده ام به  گوشۀ  قلبم   نشسته ئی

چون هر نفس به پردۀ دل، دوست دارمت

چون طفل نو رسیده به پا تکیه گاهمی

ای  کوه  اعتبار به  جان   خواستارمت

در لا به لای  ثانیه های  غم  و خوشی

چون حرف آیتی ز قرآن   می نگارمت

ای شمع روشن دل «واهب» تودربهشت

آرام بخواب  من  به خدا  می سپارمت

صالحه واهب واصل

۴ جون ۲۰۲۲

هالند

صلح و آزادی

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

صلح و ازادی

ای قهـرمـان  صلـح  و آزادی  و دین

آن روح   پاکت  در  جـوارِ حق قرین

یاران  تـو ما  را همـه  یکجا فروخت

در قتل  تو دارند  دستِ  بُخل   و کین

مشت خیانت کـار و خایف ، چاپلوس

یکسر غلام استنـد و  خایـن به  یقین

هر که ز خدمت لاف زد مارا شکست

غرقِ عـرق شـد شرم ،از ننگِ جبین

میهـن ز  تیـر  مفسدان  مجروح شد

غارت بکردنـد  و  چپـاول  در زمین

خانـه  و کاشـانه  همـه   تـاراج  شد

نی ملک مانده نی مکان و نه مکین

از پنجشیــر و کابـل  و بلـخ  و تخار

خاک وطن شد مال پاکستان  و چین

   محمد ادریس بقایی (قطره)

کابل – افغانستان

روایتِ تلخ

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

روایت تلخ

در میانِ   این   همه   فریاد  ها

ضجه  های  زن  به   زندان بلا

باز اندوهی   ز  سر  آوازه  شد

 سینه  ها از تیغ  نفرت پاره شد

درد   پیدا   بود  ، در  آوازِ   او

 زخم   خورده   پیکر  طنّاز  او

می شنیدم   ضجه  هایِ    آرزو

 ضربه  ها  بر پنجه  هایِ آرزو

می دریدند آن حجاب و چادرش

 وارد آمد ضربه ها یی برسرش

می زدند با مشت  بر پا  و تنش

 ضربه ها بر سینه و بر باسنش

از برای پرده پوشی ی عذاب

 صورتش را بسته بودند با نقاب

فحش  می گفتند  و هر دم  ناسزا

 کافر  دین  گفته  و ای  بی خدا!

عاقبت او زیر  سختی  جان  بداد

 رنگ خونش بر کفِ ایوان نهاد

دور   شد  او  از  میانِ  ما  ولی

 آرزو   های    دگر   آید    همی

زن در این محدوده گر پا مانده است

 بی کس و بیچاره تنها مانده است

عاقبت   پیروزِ   میدان  می شود

 بر دلِ  آزادگی   جان   می شود

فرحت  رحمان

۱۷ اپریل ۲۰۲۴

دستِ یاری

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

دست یاری 

بر  بلای  سیل   بغلان   مبتلا است 

ساکنان اش زین مصیبت دربلاست 

هر چه آبادی و  کشت   است و بنا

سیل می‌بلعد  تو  گویی   اژدهاست 

هر دم افزون   می‌ شود   قربانیان 

زین الم هرکس در افغان ونواست 

کودکان  در    قهر    دریا   ناپدید 

مادران درآتش  از این  ماجراست 

بینوایان  را   نه   دارویی  نه نان 

نه به زیر پای  فرش   بوریاست 

دست  یاری  جانب   بغلان  دراز 

کردن ازاهل  سخاوت ب س سزاست

محمد اسحاق ثنا

۱۶ می ۲۰۲۴  

ونکوور کانادا 

بساطِ این هریوا

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بساط این هریوا

 در ریاض  خلد  جنت  نخل طوبا سوختیم

 چون به دنیا آمدیم  در نقش  بابا  سوختیم

 اینچه نوری بود که پا در دامن هستی نهاد

 آنقدر چهره بر افروخت تا سروپا سوختیم

 چون زعشق و اشقی بهتر ندیدیم درجهان

 همچو اسپند درمیان عشق وسودا سوختیم

عرش و فرش وعالم امکان همه درمقدمش

 با چنین دریا دلی تا عرش  اعلا  سوختیم

 برق  استغنای  دیدارش  که  بود  آرام دل

 ازسرو‌جان پیش آن خورشید بیضا سوختیم

 بر امید آن که دست بر دامن  نازش  رسد

 التجا  های   نموده   با  دعا  ها   سوختیم

روز وصلش پا  بلندی  ها  نمودیم  هم نشد

 چون بسوی ما ندید  شیدای  شیدا سوختیم

 گرد  آسودن  کمی  بر دامن   هستی   نزد

در غبار خویش به زیر چرخ مینا سوختیم

فهم  این  عالم  نشد  با  موج  ادراک علوم

 هیچکس چیزی ندانست همچنین ما سوختیم

 ناله   ها  بنموده  در  پیش  چراغ   زندگی

 همچو شمعی در بساط این هریوا سوختیم

 من و شهنازم به پای آن نزاکت  های عشق

 همنوا  با  واعظی  بر  یاد   مولا   سوختیم

ملاعبدالواحد واعظی

۲۶ ثور ۱۴۰۳ خورشیدی

هرات – افغانستان

مشکل گشا

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مشکل گشا

وطن  را کرده  سیل   نابُود نالم

ربود با  خود هر آنچه  بود نالم

خداوندا چه  گویم  وز کدام  یک

فرا  بگرفته    تا ر  و  پود  نالم

بوَد دست ام بلند  بر در گهى تو

کریما  از  کدام   یک   زود  نالم

زجنگ و دشمنى  واز خصومت

سراپا   ملت ام     فرسود   نالم

ویا از جهل و ظلم و زور گویى

که نزدت بوده اند   مردود  نالم

و یا از دشمنى  با  علم  و دانش

نمودند   هر درى   مسدود  نالم

خودت از حال هر یک آگه هستى

که داریم  ما  بسى   کمبود  نالم

فقط ازروى رحمت وز کرم بیش

ببخش  بر حال  ما   بهبود  نالم

تویى مشکل  گشا   بر مشکل  ما

چو کردى هست این  موجود نالم

(فروغ)دستش بلند بَردرگهى تُست

بغیر   از  تو  ندارد   سود  نالم

بجُز از  قدرتت   هر  قدرتى  را

شُمرده  نزدِ  خود   مردود  نالم

حسن شاه فروغ

۱۳ می ۲۰۲۴

آرزوی داشته

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

آرزوی داشته

قسمت نبوده ( عشق ) تو د نیای  من بشی

فرما نروای   خلوت    شبهای   من  بشی

قسمت   نبوده   سایه  غم  بشکنی  به  ناز

مهمان  دیده ها  و   دل  آرای   من  بشی

قسمت   نبوده  فرش  کنم    پیش  پای  تو

یک خرمن بنفشه ،  چو  رویای  من بشی

قسمت نبوده شهر  به   هم ریزم  از شعف

موسی  پر  کرشمه ِ    سینای   من   بشی

قسمت  نبوده  دست  تو گیرم  شب  زفاف

مشاط   باز  صورت  و  معنای  من بشی

قسمت  نبوده  ماه من هر شب طلوع کنی

تنها  عروس  خلقت  و  ماوای  من  بشی

با  قسمتم  به  جنگم  و با  طالعم به صلح

خوش طالعم که قاضی دعوای  من بشی

این  جا  هجوم  دغدغه  ها قد  کشیده اند

ای  روزگار  میشه  تسلای  من   بشی ؟.

محمد زرگرپور

بی نقاب

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بی نقاب

تنهایی را آموختم

غربت را لمس کردم

انتظار را زندگی میکنم

کوچه ها را بلد شدم

قطار ها

ماشین ها

مغازه ها

نمبر پلیت ها …

حتی دیگر

در هیاهوی فصل ها گم نمیشوم

اما !

اما من میان آدم ها گم میشوم

آدم ها را بلد نشدم

آدم ها نقاب دارند

آخ ،

من چه بی نقابم !

میترا وصال

۱۵ می ۲۰۲۴

لندن

موجی از خاطر

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

موجی از خاطر

 بذوق گفتگو افتاده در دل صد شرر امشب

 که بیتاب سعادت میرسد وقت سحر امشب

 خرامی آنقدر پیچیده  ردر  باغ  حضور دل

 گرفته چون حنا در برگ گل رنگ دیگر امشب

 چمنزار وجودم گر بغارت  برده رهر نازی

 ولی نخل وجودم شد  بلطفش بارور امشب

 بیاد  ساغر  چشمان   مستی  سخت  بیتابم

 که پر شد جام دل از بستر خون جگرامشب

 برای پهلوی نازی که دارد موجی از خاطر

 سرشک از دیده میبارد ربدامان گهر امشب

به دشت  آرزو  گردیده  چون  گرد  غزالانی

 بجای سبزه دارم اشک دوری زیر سر امشب

 امل در تنگنای سینه ام  با  خود  همی بالد

 نفس در هرطپش سینه شدبرجسته تر امشب

به هر کوی که دل از ناز هستی کرده طوفانی

 ز بوی مشت خاکی میشود دل تازه تر امشب

 مرا  با  پارسای  حضرتت  محشور   گردانی

که  دارم  التجا  بر درگهت ای   دادگر امشب

 به هر موج  اجابت کن دعایم را قبول یا رب

 که دارد مرغ دل درهر دعای بال و پر امشب

 دل خود را  بتاراج  نگاهت   داده ام  شهناز

که دارم مثل واعظ رنگ صد  قرص قمر امشب

ملا عبدالواحد واعظی

۲۴ ثور ۱۴۰۳ خورشیدی

هرات – افغانستان

اشارت

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

اشارت

گوش دِه بحرفِ مردمِ درکام مرارت است

بر خواستند بپا ، که از ظلم  شرارت است

از خشم و قهرى  توده ى  مظلم  بکُن حذر

دست دار اگر عاقلى عقل و بصارت است

نشنیده ى که خانه ى ظلم  می شود خراب

گر قصرِ آهنین  و از سنگ  عمارت است

دیدى بچشم  جابر و خود  خواه  و یکه  تاز

خوارش نموده  خالق و اندر حقارت است

خواهى اگر  بقاى   نظام  صلح  پیشه  کُن

رحمى بحالِ  مردمى کاو در اسارت است

در فکرى  عدل  و داد  برآ   بهرِ   توده ى

کاو شاهدِ رذالت و صد گونه  غارت است

اندر ( فروغِ ) دین خدا ج سُنتِ رسول ص

مردم  گواهِ هر عمل  از من  اشارت است

حسن شاه فروغ

۱۵ می ۲۰۲۴

استاده گی

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

استاده گی

ای وطن ای زادگاهم ، جان من !

 ریشه  هایِ   محکمِ   ایمان   من

پیکرت  را بارِ غم ها  خسته کرد

 زخم  هایت  هر دلی  آشفته  کرد

از جهالت  قطع  کردند   کاج   تو

 بر زمین  افتاده   اکنون  تاج   تو

سرزمینِ   ما   به   دست   اجنبی

 بر  سرم   اجبار  کرده   چادری

بغضِ سنگین در گلو ها  حلقه شد

 از برای  آنکه  مکتب  بسته  شد

سیل اشک این راهِ چشمانم گرفت

 قوّتِ  پا  ها   و   دستانم   گرفت

درهمه جا ضجه های هر زن است

 سرنوشتش  بازیِ  اهریمن  است

با  نقابِ  دین  و مذهب   بی دریغ

 می زند  بر قلب  فرهنگم  به تیغ

ملّتم   محتاجِ    هر   بیگانه    شد

 در میان   خانه اش  بی خانه  شد

بند  بندِ  ما  پر از  غم  ها  و  درد

 طعم   تلخی  از  صدایم  می جهد

از  برای    نا  رسیدن    بر   امید

طاقت    فرسایشی     آخر   رسید

تا   رسیدن   بر   سکویِ     آرزو

 می کنم    راهِ     بلندی    جستجو

راه  جنگ  و  راه  هر استاده گی

 بر  رخ   این    دشمنِ  آزاده گی

فرحت رحمان

۷ مارچ ۲۰۲۴

بیوگرافی آقازاده

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بیوگرافی آقا زاده

در صفحات شما و شمال غربی کشور بعضا مرسوم است وقتی بهم می رسند بعد از جویای احول می پرسند ، فامیل چطور است ، آقا زاده یا آقا زاده ها در چه حالند ؟ حال بگذریم از دیگران ، این آقا زاده کیست ، کجاست ، چه می کند ؟ شرح مفصلی دارد ، درین جا برای روشن شدن مطلب هویت آقا زاده را ذیلا تقدیم می کنم :

آقا زاده در خانه متشخصی بدنیا آمد ، در ابتدا به القاب اعزازی جان آقا ، شیرین آقا، آقا شیرین و غیره او را صدا می زدند. صبحانه با ناز و افادهء زیاد موتر دولتی را افتخار بخشیده رهسپار مکتب می شد و ظهر بهمعیت مستخدم بعزم کاشانه قبول زحمت می فرمود.

حاضری در شأن او نبود ، در صورت هفته ها غیر حاضری و پای گریزی باز هم از بیم خشم اولیایش حاضر قلمداد می شد ، چوکی او در سر صنف مشخص و آمیزش او با شاگردان معلوم الحال و چند آقازادهء دیگر نظیر خودش در طول سال تعلمی ، آقا زاده مؤفق به اخذ چند تحسین نامه بخودش و چندین آفرین و امتنان بر والدین که چنین والاگهر را تقدیم مدرسه نموده اند، می شد.

معلومات او بمطالعه چند ناول ، پویسی و عشقی ختم می گردید،  با فرا رسیدن امتحان در حالیکه آه به جگر نداشت بدون آمادگی ، باطمینان خاطر به صحنهء امتحان قدم می گذاشت . آمیزش او با دیگران درین روز استثنائی و با شاگردانی بود که در طول سال تعلیمی حتی نام آنها را هم بلد نبود. آقا زاده درین جا تا می توانست از پارچه و اندوخته سایر شاگردان نقل و از همین جا سؤ استفاده ، غبن و خیانت را تمرین می نمودد . بفرض محال اگر معلمی خدای ناخواسته جلو این عمل او را گرفت ، به او آن رسید که به دادو خان رسید ( دادو خان در هرات قدیم به طاقت و مقاومت شهرت داشته بدون گفتن آخ لت و کوب زیادی را تحمل می نمود) . کم کم آقا زاده به سن جوانی می رسید ، ساعت های اخیر درس نشانی ازو در مکتب نبود ، با دکوراسیون مخصوص بیتلی شقیقه های دراز ساعت ها بدورازهء مکتب نسوان خرامان خرامان پٌز می داد. آقا زاده تحصیلات ابتدایی و ثانوی را به نحو خودش به پایان رسانید. او شیفته تمدن و امریکاست. ادامهء تحصیل در داخل مملکت به مذاق  او برابر نیست ، لذا با تشریفات خاص و مجلل عازم مغرب زمین  می گردد ، اما درین جا با صحنهء تازه بر خورد می کند ، هیچ کس دست لطفی بر سر او نمی کشد و بی اعتنائی مردم و اطرافیان به او که سالها جان و بادار خطاب می شد روحیهء مبارکش را پژمرده می سازد ، چون پایهء تحصیلی و معلومات درستی ندارد هیچ یونیورستی او را نمی پذیرد ، آقا زاده کم کم عصبانی شده مشاعر خود را از دست می دهد ، گاهی بفکر خودکشی می افتد اما با داشتن زندگی آنهمه پر تجمل از تصمیم خود باز می گردد . زمانی راهی دیار خود می شد مگر طعنهء احتمالی اقوام و دوستان و اغیار مانع این عمل می گردید. بالاخره ۴ سال دور از خانه و وطن در اماکن عیش و نوش مانند لیدو و مولن روژ پاریس یا لاس وگاس  و مونت کارلو و غیره به خوش گذرانی و قمار مصروف و روزی با دستی خالی و مغزی تهی عازم وطن گردید . والدین بی خبر از جریاناتی که صورت گرفته به شادی ورود او را جشن می گیرند ، خبر تشریف آوری او در کوچه و بازار شایع می شود ، از رفت و آمد اقوام ، دوستان و همسایگان کم کم کاسته می شود. درین جا پدر و مادری که ۴ سال تمام در انتظار این جگر گوشهء شان بوده اند ، از نهالی که پرورده اند میخواهند دیگر مستفید شوند، با تعامل همیشگی بدامان این و آن می آویزند.

سلسله مراتب وسیله واسطه به بالاها و بالاتر ها می رسد والله ، بخدا به مقدسات قسم غلام زادهء شما ( درین جا روی مصلحت القاب تغییر میخوردت) دپلومهء عالی فلان یونیورستی خارج است ، باور ندارید این شما و این گز و میدان ازو امتحان بگیرید، بالاخره در یکی از ادرات دولتی شغل مهمی برایش آماده می شود . آقا زاده که جز سؤ استفاده و ارتشاء کوچکترین کفایت و اهلیت در مسائل فنی و اداری ندارد بزودی تحت تأثیر زیر دستان و اطرافیان واقع گردیده از کار دست می کشد ، وظایف  و تصدی های پایانتر هم دون شان و مقام اوست ، چند بعد از زیان این و آن می شنویم :

آقا زاده که در فلان اداره کار می کرد چون فراخنای فکر او از آنچه تصور میرفت وسیع تر بود ناچار عازم اروپا گردکید تا از آنچه آموخته به نفع مردم آن سامان از آن استفاده نماید. آخرالامر هم معلوم نشد آقا زاده کجا رفت و در دیار بیگانه به چه وظیفه گماشته شد، اگر از خوانندگان عزیز کسی سراغ او را داشته باشد به ما تحریر و منت گذارد.

دکتور حفیظ الله بصیر

اقتباس از:

شماره ۴۳ سال چهارم جریدهء ملی بیطرف ترجمان مؤرخ ۱۲ حوت ۱۳۵۰ خورشیدی مصادف ۲ مارچ ۱۹۷۲ میلادی.

مرغِ سحر

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مرغ سحر

تو ای مرغ سحر عزم سفر کن
ز اوضاع ام عزیزم را خبر کن

سکوت این  دل  تنها تو بشکن
نوای  خسته را با بال و پر کن

بگو جویم  ترا  در   شهر قلبم
دل خشکیده ام  را تازه تر کن

ز شور عشق تو شوریده بختم
محبت را به قلبت بار ور کن

نوید عشق  را  فریاد گر  شو
بیا شام  مرا  صبح  سحر کن

  عالیه میوند

۱۵ اکتوبر ۲۰۲۱

 فرانکفورت

آبی ترین

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

آبی ترین

به آلن دلان هنر پیشه فرانسوی

و چشمان آبی ات

نگاه هام را دزدیده

و چون لبخند آسمان

با آغوش گرمش صدایم می زند

وقتی به آغوشت پناه می برم

دستانم چون ماری بر گردنت می پیچد

و زمزمه زنده بودن را

در حافظه بدنم احساس می کنم

وقتی لبانت چون مخمل نرمی

با گرمای گوارایی

در بدنم می لغزند

و عرق عشق را احساس می کنم

ابر های سپید وجودت

مرا باخود در آنسوی قله های هستی می برد

و میدانم که در پرواز عشق

زمانی باهم همسفر بودیم!!!!!!!

هما طرزی

۶ اکتوبر ۲۰۲۳

نیویورک