نیست عیبی گرکنی هردم سوال
گـر نـدانی مطلـبی بـاشـد محال
تـا تــوانی بــادۀ دانـش بـنــوش
آدمی از عـلـم می گـیـرد کمـال

از سـفــر آمــوز درس زنـدگی
آب از جـریان می گـردد زلال
عـشـق بحــر بـیکـران دل بُـوَد
گوهرهر موج آن شوق وصال
ریشـۀ سـرو هـزاران سـاله یی
قـصه هـا دارد از عـهــد نهـال
بـوی تـوفـان قـیـامت می رسـد
در مـشام عـقــل از بـاد شمـال
زنـدگی آغـاز و انجـامی نـدیـد
گرچه در دنیای ما گیرد زوال
طرز ابـراهیم و بودا دیـده ایـم
کیست یارب بـانی قتـل و قتال
خوی زرتشتـست یا کنفیسیوس
جلوۀ خـورشـید یـا درک روال
عقـل یونان در سـیه چالی فتاد
سفسطه ویرانگر بحث و جدال
هوش روباطین چه میآرد پدید
حسّ تن وعشق دل گیرد زوال
شور شمس ونای مولانای بلخ
خلوت عرفان دل یا قیل و قال
نقـش پیکاسـو و مانی در هـنر
عمق دل یا جلـوۀ شـوق جمال
بــادۀ خـیـــام در جـــام طـرب
شعر حافظ نغمۀ مستی و حال
سنت تجریـد رهبان یا که ایـن
اجتماع کـوچک اهـل و عـیال
نـور گِل از جـلـوۀ اشـراق دل
بوی گل بیگانه ازرنگ ضلال
زهـرۀ شـیر ژیـان سـلطان تـن
ترس بیجا گُرد را سازد شغال
واژگان تصویرهستی دردماغ
عـرق امواج یقین غرق خیال
زندگی پیونـد حـال لحـظه هـا
داســــتـــان آرزو و ایـــده آل
قصۀ تاریخ از حـال شـماست
نَقل فـردا بـاز گـردد نُقل حال

رسول پویان
7/5/2019