ره آوردِ سفر
صداِی آیینه
آری بهارِ خندۀِ شان رنگ و بو نداشت
فصلِ مرور خاطره آبی به جو نداشت
رنگِ شکوفه از رخِ بستان پریده بود
بالی به اوجِ شاخه سرِ های وهو نداشت
یادی نشاطِ زمزمه ها را گذر نگرد
چشمی هوایِ منظره ی گفتــگو نداشت
یا من اســـــیرِ وســـوسه ی ناشیانه ام
یاکس صــــداِی آیینه ی در گلو نداشت
دالـــر دلیلِ داور هر دار و دسته بود
هرگز دلی به سکه ی اندیشه خو نداشت
عشقی به کوی مصلحتی سر نمی کشید
مهــــری به جایِ منفعتی آبرو نداشت
چاکِ هــزار ساله سرِ چارسو ولی
یک رهگذر نشانی رمزِ رفو نداشت
................
. نورالله وثوق
11/7/1389
رایِ مردم
دلبرِ تردست
بگــــــو آن دلبـرِ تردستِ ما را
کجا کـــــردی دلاور هستِ ما را
ازین چشمک زدنها حاصلی نیست
نگاهی کو که گیرد دستِ ما را
سرویسِ زنگ
هــــــــوا آلودۀِ ویروسِ رنگ است
بساطِ سینه ها سرویسِ زنگ است
سخـــــن از بویِ پاکِ آشــــــــــنایی
زمن گرراست می پرسی جفنگ است
.سایتِ رای
ستادِ اتــــــکایِ دل دروغ است
الا ای همزبان مشکل دروغ است
به سایتِ رای یاران پا نهــــادم
سخن ازحق وازباطل دروغ است
روانِ قصه ها
نهادم دربنِ این خانه پارا
شکافیدم روانِ قصه هارا
درونِ پرده ها هرگز ندیدم
به جز روحِ سترگِ اژدهارا
حلقه درگوشِ
چه می گویی چنینیم وچنانیم
فلان ابنِ فلان ابنِ فلانیم
به خودآ تابه چشمِ دل به بینی
سراپا حلقه درگوشِ جهانیم
رهکارِ ناز
به بین رهکارِ نازِ دلبرم را
زده ازهرطرف بال وپرم را
اسیرِ دستِ هرچه خنده گشتم
زخود بینم تهی دور وبرم را
دروغین گریه ها
زند آتش دلِ بوم و برم را
به سودا می سپارد سنگرم را
به دستِ کم مگیری وقتِ بازی
دروغین گریه هایِ دلبرم را
مستِ گریه
بپر از جا که اوجِ اوجِ بازی است
نشانِ از لحظه لحظه صحنه سازی است
میانِ خــــــنده هـــایش مســــتِ گریه
نگاهی کن که دلبر ناز نازی است
سینمایِ بی تکت
بگـــو فکـــــرِ بلنـدِ ملتفت را
تماشا سینــمایِ بی تکت را
میانِ گریه ی بازیگران بین
نهانی خنده هایِ کت وکت را
رایِ مردم
چه اعلانی سرِ چارسوق کردند
صداقت را میانِ بوق کردند
دروغین رایِ مردم را ولیکن
نهانی در دلِ صندوق کردند
بی پا وبی سر
نه برخیر ونه برشرداده ام رای
به چشمِ شوخِ دلبر داده ام رای
بپرس از ناظــــرانِ مستِ دلدار
که من بی پا وبی سرداده ام رای
نورالله وثوق
5/10/2010
http://norollahwosuq.blogfa.com/