جبر انتخابی

دروغِ ریزِ

نخورده کم وطن مهمیزِتان را

شرنگِ  چکمه هایِ تیزِتان را

چسان  پنهان کند از سنگرِ دید

درشتیّ  دروغِ  ریـزِ  تان  را

گرافِ تقلب

نیافی این  چنــین  لافِ  گزافی

که بافیـــدم  تقـلُّـب  را  گرافی

تماشاکن چسان ریزم ازین گند

به رویِ دستِ دنیا آبِ  صافی

جبر انتخابی

حسابِ  ما حسابِ بی حسابیست

تماشا دو شده  یکبارگی  بیست

بیاتارأیِ  خود را  پس  بگیریم

زاجباری که نامش انتخابیست

وجدان جهان

درینجا  دور باطـــــل  یکه تاز  است

به جز حق آنچه میخواهی مجاز است

تریـــــبونِ دلـم   دارد پیــــــــــــامی

که وجدان جهان  درخواب ناز است

جیزز

زبس هــــر سو  ترقــقست  ستیــزه

دلم  حتی  که  از  خود  میـــگریزه

دوصد  ره  گفـــتمت  ای  جان بابا

سیاست  را مزن  دستی  که جیززه

روانی

جنایت  جـــــاودانی  گشته  مردم

وطن  از نوروانی گــــشته مردم

همان آش وهمان کاسه همان زهر

زمــــانه  آنچنانی  گـــشته  مردم

گره بر باد

همه فریاد خواهم  زد سر از نو

به هردر داد خواهم زد سر ازنو

مگر گیرد صدایم  را صبا  پی

گره  بر باد  خواهم  زد سرازنو

او وبن لادن

گما نم عـــقل اورا جن  ندارد

به او  ناممکن وممکن  ندارد

میان  سیــنه  سنگی  آنچنانی

کسی جز او وبن لادن ندارد

ظاهر وباطن

کسی چون ما غم مزمن ندارد

تصورکردنش  ممکن   ندارد

دریغ از همدلی های  زمانه

که ظاهر دارد وباطن ندارد

دزدان دریایی

اگر دشــمن  بجان  ما بلایه

وگر کشــتی ما غرق  فنایه

من ازدزدان دریایی شنیدم

خدایی  فتنــه  کار ناخدایه

تبردار

وطن گرچه سرایت گل زمینه

صفایی  را  نمی  بینم  زمینه

کنار قامــــت هر گلبـــنی تو

تبـــــردار  تباهی  در  کمینه

 

نورالله وثوق

۱۱/۶/۱۳۸۸

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید