به نام خداوند

قطعنامه تاریخی دانشجویان دانشگاهای کابل

مورخ پنج میزان سال 1389 روز دوشنبه, روبه روی وزارت آموزش عالي

وقتی عدالت و نگاه شفاف نسبت به اوضاع در یک جامعه وجود نداشته باشد, سرانجام تمامی تلاش‌ها در جهت همگرایی, آرامش و سلامت آن جامعه حیف خواهند شد. فقط چهره و ادعای یک حکومت عادل و منصف را کشیدن و شعار‌های عدالت محورانه سر دادن نمی‌تواند روان و اندیشه مردم را از تامین و تحقق این ارزش در جامعه اقناع کند, و الی تا زمانی که آن‌ها عملاً شاهد تحقق عدالت, برابری و توازن در بخش‌های مختلف زندگی شان باشند. بحران کشنده کشور که هر روز بیشتر دهان باز کرده از مردم بی چاره ما قربانی می‌گیرد، دقیقن از بستر تفکر تمامیت خواهانه و فاشیستی آن‌هایی آب می‌خورد که در صدد مصادره فرصت‌ها و حقوق دیگران، انحصار قدرت، سیاست و فرهنگ در این کشور هستند. روند غیر مردمی و ناعادلانه در این کشور زود است که آخرین فرصت‌های بالفعل و بالقوه داخلی و بین المللی را از کف مردم این کشور برباید. یک ساختار غیر ملی و تشکیل یافته از تفکر تمامیت خواهانه، رفتار های مدنی و ملی را بر نمی‌تابد و همواره در صدد حفظ فضای توحشی و عشیره‌ای است. از نیازمندی‌های این گونه برنامه گسترش آشفتگی اوضاع و ارایه امتیازات و نقش‌های کاذب به طرف‌های دیگر است.

متاسفانه از سال‌ها به این سو ما شاهد حرکت‌های تبعیض آمیز و اعمال استبدادی و فاشیستی از سوی برخی از افراد و نهاد‌های مریض، علیه سایر هویت‌ها و به ویژه هویت پارسی زبانان در کشور بوده‌ایم. امروزه حرکت‌های قبیله گرایانه از سوی بعضی حلقات معین در دولت و بیرون از آن علیه اقوام دیگر به صورت آشکار و بدون هیچ گونه هراسی در دانشگاه‌‌های کابل، آموزش و پرورش، پولی تکنیک، دانش‌سرای سید جمال الدین و غیره به گونه‌ی، سازمان یافته و دقیق جریان دارد. به گونه‌ی نمونه استاد عین الدین نصر و نصیر احمد فرهمند استادان دانشگاه‌های کابل بارها به دلیل حقیقت گویی و دفاع از تبار و فرهنگ خود و به جرم نیاویختن حلقه‌ی بردگی و فاشیسم قومی به گردن شان مورد توهین، تحقیر، حبس و حتا حمله‌ی فزیکی قرار گرفته‌اند. استاد نصیر احمد فرهمند بر اساس یک توطیه اکنون در نظارت خانه به سر می‌برد. استاد عین الدین نصر در نتیجه‌ی یک توطیه‌ی دیگر مورد توهین، تحقیر و لت و کوب زلمی زابلی رییس کمیسون سمع شکایات مجلس بزرگان قرار می‌گیرد. زلمی زابلی با شکستن حریم مقدس دانشگاه و پای گذاشتن به روی سینه‌ي یک استاد که چندین دهه می‌شود به اندازه‌ي مو‌های سرش شاگرد تقدیم جامعه کرده, در واقع دست رد به آن چه به نام دانش و اخلاق است, زده و این عمل نه توهین به آبروی یک استاد که به تمامی استادان, دانشجویان و در واقع دانش و اخلاق و کرامت انسانی می‌باشد. اگر این حکومت ملی است؟ اگر وزارتی به نام تحصیلات عالی وجود دارد؟ اگر دادستانی و دادگاهی و جود دارد؟ پس یک سناتور چی حق دارد که دست به چنین عمل غیر قانونی و غیر اخلاقی و کودکانه در داخل دانشگاه و محوطه‌ی اکادمیک بزند؟ ما به این باوریم که بروز و تکرار این گونه رفتار‌ها نه شخصی که برخاسته برنامه‌ي تمامیت خواهانه و تفکر فاشیستی در این کشور است که تلاش دارد نماد‌ها و نشانه‌ها، فرصت‌ها و امتیازات در این کشور  در اختیار منافع یک قوم قرار گرفته، یک دست شده و حق یک ملیت خاص پنداشته شود. خواست‌ها و نگرانی ما را موارد زیر تشکیل می‌دهد:

1- ما دانشجویان دانشگاه‌های کابل این عمل‌کرد داکتر زلمی زابلی را در برابر یک استاد دانشگاه شدیداً تقبیح نموده آن را یک عمل غیر اخلاقی و دور از شرافت انسانی می‌دانیم. حمله این مسوول دولتی به ساحت آبرو، عزت و اعتبار علمی یک استاد را نه تعرض به یک شخص بلکه توهین و تعرض به ساحت مقدس دانشگاه، دانش و تمامی استادان می‌دانیم. و آن را ادامه توطیه و دشمنی طالبانی، به سواد و دانش در این کشور تلقی می‌کنیم.  

2- باید به حرکت‌های فاشیستی و قبیله‌یی در دانشگاه‌های کشور و بالای استادان هویت پارسی زبان نقطه‌ی پایان نهاده شود.

3- استاد نصیر احمد فرهمند باید از بند رها گردد، و آنانی که در مورد این استاد پر تلاش و متعهد توطیه چیده‌اند مورد پیگرد قانونی قرار گیرند.

4-  برای اعاده‌ی حیثیت و آبروی یک محل دانشگاهی، استادان دانشگاه و به ویژه استاد عین الدین نصر باید زلمی زابلی در نخست از مجموع استادان دانشگاه معذرت بخواهد، و بعد مورد پیگرد دادستانی قرار گرافته و به جزای اعمالش برسد.  

5- ما از مجامع بین المللی و کشور‌های کمک کننده به این کشور می‌خواهیم که مراقب جدی رفتار‌های فاشیستی و فزون خواهانه در این کشور باشند و این گونه رفتار‌ها را به عنوان بخشی از یک برنامه کلان و عمومی از سوی حلقه‌های انحصار طلب در جامعه ما تلقی کنند. ما به آن‌ها هشدار می‌دهیم که تمامی تغییرات و پیشرفت‌های به دست آمده در 9 سال گذشته، از سوی حلقه‌ها و چهره‌های مشخص در این کشور در حال فرو ریختن است.

6- در اخیر اگر طرف‌های مسوول این جنایت بزرگ به ساحت پاک دانشگاه و استاد را جدی نگرفته آن را مورد باز پرس قرار ندهند, ما به عنوان نسل آگاه دانشگاهی این گونه رفتار‌ها را توطیه سازمان یافته دولتی به چهره‌های معتبر و شناخته شده علمی دانسته به اعتراض‌های مدنی و فشار‌های شدید تر خویش ادامه خواهیم داد. ما به نهاد‌های ملی و بین المللی پیشنهاد می‌نماییم، و به حکومت افغانستان، وزارت تحصیلات عالی و ریاست دانشگاه کابل هشدار می‌دهیم که، اگر از ادامه‌ی قوم گرایی و امتیاز دهی برای یک تبار و زبان مشخص علیه سایر اقوام و زبان‌ها دست کشیده نشود و یا در برابر چنین عمل کردهای غیر انسانی خاموشی اختیار گردد، و به خواسته‌های ما رسیدگی نشود، ما از هر گونه اقدام و حرکت برای دفاع از ارزش‌های فرهنگی و دانشگاهی خویش کوتاه نخواهیم آمد.