برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان
شب یلـدای تار زلف هجـران را دهـد پایان
خروس صبحدم درگوش یلداشب می خواند
که طفل آفتاب آورده با خود برف ویخبندان
زمانی انسان از هویت های ذاتی بیرون می شود٬ که جوهر فکری هویت کسبی چون: پزشک شدن٬ نویسنده شدن و یا صدها هویت کسبی دیگر است و در یکی از این هویت ها٬ به معنی حقیقی آن٬ در جامعه واقعی انسانی شناسایی یا پدیدار شده و این مرحله به مفهوم نفی هویت های ذاتی مانند:
طرح پنهانی طالب و دریشی پوشانیدن ملا یعقوب، ترفندی است برای جمع آوری جوانان غیر پشتون به ویژه تاجیکان تا همه را به قتلگاه های گروهی بفرستند و نامش را جنگ با پاکستان بگذارند. اینان در یک برنامهی پنهانی مدنظر دارند تا جغرافیای فوق سوقالجیشی و ارزشناک واخان را برای باداران شان در پاکستان تسلیم کنند.
انسانها معمولاً خدا را به گونه ی برداشت ذهنی خود تعریف میکنند، لذا هر انسان همان تصویری را از خدا نقل میکند که کامره ای ذهنی او فیلمش را گرفته. در این میان بسیاری، تصویری های خشک و خشنی از خدا دارند و اندکی هم تصویر زیبا و نقش دلکشی از خدا تحویل مردم میدهند.
مقالات دیگر...
- فیصله، قاضی و قاضی القضات؛ چگونه باید باشد؟!
- صمد ازهر این طالب حیوان صفت و هزار چهره چه میکند؟
- مقایسه «مثنوی» با قرآن کریم
- نبرد هندوکش ها
- چیستی قدرت در افغانستان
- یادداشتی که نباید نادیده انگاشت
- ارچند در بند بوده هاییم و بهار نه داریم، مگر راه رفته را بیرفتار نهمیگذاریم.
- عامو ملي موخو ته د رسیدو له پاره ستره ملی اجماع ضروري ده!
- تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی
- جُستاری در بارهی نوروز و پیشینهی آن